Сестринството веќе многу години работи на репатријација на отуѓеното ракописно наследство на манастирот и до денес во дигитална форма се повратени околу 200 ракописни книги,

Ние, кои останавме овде, обземени
од една речиси забранета љубов
Ние, осудени на тивка смрт
во пространа гасна комора 

 Денес, заради љубовта, а особено поради должноста што ја чувствуваме спрема нашите предци, нашиот благоверен народ, нашите незнаени и знаени молитвеници што коленичат пред Бога, Господ, Оној Кој е насекаде и сѐ исполнува, благоизволи земјата да ги исфрли закопаните слова,

Во време на нарушени и изопачени духовни вредности, кога поимот за гревот го изгуби своето вистинско значење, кога употребата на разумот стана извор на стрес, а заблудата стана утеха на духот, повикани сме да ги подигнеме прегазените духовни принципи : Вистината, добрината и правдата, со збор и со дело.

Запомнете што сме зборувале, што препорачуваме за сите овие големи празници  - Велигден, Божиќ, Успение на Пресвета Богородица: Поставете си нов почеток, причестете се и продолжете да живеете духовно како што треба. Не бара никој од нас да правиме некакви  огромни чуда, туку се бара од нас да се ставиме во ред.

Човекот може неуспешно да бара одговори на своите прашања во текот на животот и во науката и во разговорите со најобразованите луѓе. Но, колку е полесно да ги пронајдете, кога знаете каде и од кого да ги побарате и да добиете вистински одговори на нив! Ова е приказна за еден млад човек кој пронашол се

  На празникот на Свети Наум Охридски Чудотворец, излезе од печат новата книга на Митрополитот Струмички Наум – „Философски стрмнини“, во издание на манастирот „Воведение на Пресвета Богородица Елеуса“, Велјуса.

Но, во светот, има големи и прославени луѓе кои не само што давале данок, туку принесувале дарови, удостојувајќи се со високи почести, благодети и почитување. Така и светите отци не само што ги зачувале заповедите, туку и дарови Му принесувале на Бога. Овие дарови се девственоста и сиромаштвото. Овие не се заповеди, туку дарови. Никаде не е напишано: не земај жена или немој да раѓаш деца“.

Кад су се отворила небеса и чете анђела слетеле на земљу певајуђи, јављајући радосну вест, пастири су са даровима пожурили у пећину. Сиротан баш ништа није имао, а није могао да иде празних руку. Досетио се, па је од крпице коју је исцепао са кошуље, на гранчици начинио малу белу ружу.

Како што знаеме, покајанието е способно и за повеќе - треба да го преобрази нашиот живот. Но, сме размислувале ли, како се одвива тоа преобразување?
Ако после покајничките молитви и исповед на душата ни е лесно и радосно, се појавила благодарност кон Бога,

Оној што не стекнал самопознание, кутриот и не гледа дека е во темнина. Таквиот не бара ниту да прогледа, ниту чувствува потреба од Христос. За него темнината станала светлина. Затоа, да оставиме сѐ и да се свртиме од блесокот на овој свет што духовно нѐ заслепил, искрено да погледнеме во себеси и да повикуваме

Ова е православниот манастир Христови искушенија на Планината на искушувањата, т.е. на планината на која ѓаволот го однел Христос за да Го искуша покажувајќи и ветувајќи Му ги сите земни царства ако му се поклони, кога Тој постел 40 дена.

Eвe вистинскo пoкајаниe, eвe вистински пoкајник! Ниту oтврднал вo грeвoт, ниту паднал вo oчјаниe. Туку надeвајќи сe на милoста Бoжја, тoј нeпрeстајнo сe каeл. И Бoг, Кoј ги сака пoкајницитe, сe смилувал на oвoј примeрeн пoкајник. Бoг му oпрoстил и гo прoславил над ситe царeви Израилeви, и му дал прeгoлeма благoдат да ги пee најубавитe пoкајнички мoлитви

 Ниту со грдата моќ на оружјето, ниту со минливиот сјај на политичката моќ, ниту со продорот на рационалното знаење. Вечниот живот влегува во непостојаноста на нашиот свет. Вишата реалност обновува во потокот на релативно безусловните вредности на човечкиот живот. Фрлен е мост кој го поврзува Бог со човекот,

Со благослов на Митрополитот Струмички г. Наум, од денес, 1 јануари 2023 година, достапна е новата обновена верзија на апликацијата „Православен календар“ за 2023 година,, во издание на манастирот „Воведение на Пресвета Богородица Елеуса“, Велјуса.

Ако самозадоволниот ум, подвизувајќи се во смирението и одрекувањето од сопствената волја, одново и одново раѓа во себе интелектуално сфаќање на духовниот живот, тој е лишен од секаква благодат и се враќа, како куче, на својата повраќаница, конечно  потонувајќи во своите заблуди.