Од перспектива од вселената, на нашата планета нема видливи поделби и граници. Набљудувачот ги перцепира и двете како безначајни. На Земјата се гледа како на „жива био-сфера“ и „кревка оаза“ која го засолнува и негува животот, за разлика од суровите околности во празнината на вселената.

Во Писмото е речено, дека не само од леб ќе живее човекот, но и од секое Слово, кое излегува од устата Божја (види Втор. 8.3). Ние треба да го помниме тоа, дека човекот нема потреба само од физичка, материјална, но и од духовна храна. Словото Божјо – и е храната за нашиот внатрешен духовен човек.

Внатрешната чистота на душата на вистинскиот човек ја разубавува и телесната, и неговиот изглед е блажен од Божествената сладост на љубовта Божја. Покрај тоа што духовно разубавува, внатрешната убавина на душата и надворешно го осветува човекот, Божествената благодат го издава. Таа ги

Со оглед дека главната улога на Свети Јован се оствари на денот на Богојавление, древната Црква денот по Богојавление му го посвети на неговиот спомен. За овој ден се врзува и настанот со раката на Светиот Предвесник. Евангелистот Лука, кој посака да го пренесе Јовановото тело од Севастија, во којашто големиот Пророк беше убиен од царот Ирод во Антиохија, родното место на Св. Лука...

Иконата носи едноставна, мирна и живоносна порака, која слегува од Небесниот Ерусалим. Таа ти говори за нешто, кое го надминува вчерашното и денешното, овдешното и тамошното, моето и твоето. Од неа на човекот му се обраќа неизменливата и вечна Вистина, која и покрај своето смирено молчење, сепак воскреснува нешто длабоко во човекот...

Давајте, и ќе ви се даде. Зашто со каква мера мерите, со таква ќе ви се мери. Овие Господови зборови постојано се исполнуваат на мене. Според можноста, давам сѐ што поседувам и што добивам од другите, според Божјата промисла, сѐ во изобилие. Каква ли само поплава од различни добра без мера и крај. Оче, Ти благодарам за Твојата штедрост и за сета утеха.

Празникот Богојавление (на грчки Теофанија) се нарекува и Просветлување. Зашто настанот на Јордан нѐ просветлува, прво: покажувајќи ни Го Бога како Троица еднобитна и неразделна. И второ: бидејќи секој од крстените во вода се просветлува бивајќи восиновен од Отецот на светлината, со заслуга на Синот, со силата на Светиот Дух.

На 19. јануари 2016 година, во денот кога Црквата го прославува великиот празник Богојавление, Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан, чиноналствуваше на Златоустова литургија во црквата „Рождество на Пресвета Богородица“, во Скопје. По Литургијата многубројниот верен народ, ...

На 19.01.2016 - Водици, Богојавление Митрополитот Тетовско-гостиварски Јосиф богослужеше Света Златоустова Литургија во соборниот храм Свети Кирил и Методиј - Тетово во сослузхение на свештеници од Тетовското архиерејско намесништво. По литургијата митрополитот изврши голем Богојавленски водосвет во дворот на соборниот храм и на реката Вардар во Гостивар.

Денеска прославуваме еден од Господовите празници, поточно денес го прославуваме Богојавление. На денешен ден нашиот Спасител Господ Исус Христос доаѓа во Витовара на реката Јордан кај св. Јован Крстител. Тука, св. Јован Крстител, го проповедал покајанието и ги крштевал луѓето во реката..

 Традиционално секоја година велешани масовно присуствуваат на осветувањето на водите и фрлањето на животворниот крст, а секоја година голем е бројот на оние коишто се фрлаат во студените води на реката Вардар за да го фатат крстот. Оваа година 59 млади луѓе влегоа во водите на реката..

Зраците на благодатната Богојавленска светлина и оваа година силно ги озарија и стоплија душите на многубројните верни, присутни на традиционалното бдение во Бигорски на Водокрст, бдение на кое посебна убавина му даваат кумовите на крстот од околните мијачки села. А таа убавина, на наша голема ..

Плoд, плoд и самo плoд бара Гoспoд oд сeкoe живo дрвo штo сe вика чoвeк. Дoбриoт  плoд e бoгoљубивoтo, а лoш плoд e самoљубивoтo срцe. Сeтo oстанатo штo чoвeкoт гo има и штo гo ужива, какo: пoлoжбата, власта, чeста, здравјeтo, паритe, учeнoста - сeтo тoа сe самo лисја на дрвoтo. “Сeкoe дрвo штo нe дава дoбар плoд сe сeчe и сe фрла вo oган” (Мт. 3:10).

Кога некој се обидува да ги постави црковните работи на православен начин, а целта му е себеси да си благоугоди, како може таквиот да биде благословен од Бога? Ниту пак, треба да се воодушевувате од оние што црковните проблеми ги поставуваат на многу добар начин, православно, а самите не си го знаат местото во Црквата

Тоа што сум јас монах, а ти не си, не значи ништо. Бог подеднакво го слуша и монахот и човекот од светот, под услов и двајцата да се вистински верници. Бог бара срце полно со вистинска вера, во кое ќе испрати од Својот Дух, зошто во човечкото срце е Царството Божје.
Светиот Дух и Царството Божје се едно исто.

Црквата е место каде што просторот е исполнет, место на изобилие од слобода и љубов, на вистински спокој, на длабоко вдишување. Таа е простор каде што душата дише длабоко, каде што срцето нормално ти отчукува, каде што не трепериш, ниту, пак, стравуваш, каде што твоето сопствено јас е вистинско, автентично, чесно и искрено.

Внимавај на себе, свештенику, и на оние кои ќе ги учиш, и гледај на службата која си примил да ја исполнуваш; бидејќи не ти е доверена земска служба, туку небесна; не човечка, туку ангелска.
Погрижи се себеси да се претставиш пред Господа како непосрамен работник, кој правилно управува со словото на Вистината (1. Тим. 3, 15).

„Нека ни е благословено, браќа, новото лето Господово. Еве, по милоста Божја, ни се дава уште една Година за покајание. Но, еве ни и една прилика малку мисловно да се свртиме зад нас, да погледнеме како ја поминавме минатата година. И да побараме од Бога сили, да Го помолиме да ни испрати од Својата благодат за оваа следна година да ја поминеме пополезно за нашето спасение и за спасението на нашите ближни,

 „На осмиот ден од Христовото раѓање, достојно му се придружи и сеславниот спомен на светителот (Василиј). Почитувајќи го неговиот спомен со вера, ние Го воспеваме Господа и Го превозносиме во вековите“ (песна од канонот на Утрена на Обрезание по тело на Господ Исус Христос и св. Василиј Велики).

Преподобен Серафим − Саровскиот Богоугодник и Чудотворец (1759-1833) е највисок израз не само на Руското Православие, туку и на икуменското Христијанство. Целиот свој живот вршеше подвизи кои ја надминуваат мерката на човековата сила; затоа и стекна блага кои ја надминуваат мерката на човековата величина.