Православната Брегалничка епархија, по повод 50 годишниот јубилеј од возобновувањето на Охридската архиепископија како Македонска православна црква и впишувањето на Епископот Велички Гаврил Светогорец во списокот на светиите, ќе чествува на 27 и 28.05.2017 година. Свеченостите ќе се одржат во Соборниот храм Св. Никола – во Штип.

Торжеството што започна претходниот ден со благодатната Литургија во битушкиот храм на Свв. Кирил и Методиј, продолжи и денес во нашите две светилишта, заменувајќи ја Пасхалната радост со радоста на Христовото Вознесение. Возвишените стихови на богопросветлените црковни поети неодоливо ја внесуваа оваа небесна димензија во душите на присутните, издигнувајќи ги онаму каде што учениците со поглед Го следеа Христа,

 Празникот на празниците за нас и празникот на Вознесението на нашиот Господ Исус Христос, кој е пред нас, кој претставува голема и натприродна тајна, зашто нашата телесна човечка природа е издигната зад пределите на видливото небо, како што е напишано: „Бог, богат со милост, поради големата Си љубов, со која нѐ засака,

 Вo Сарацeнскиoт табoр гo прашалe св. Кирила: „Какo христијанитe мoжат да вoјуваат и пак да ја oдржат Христoвата запoвeд за мoлeњe на Бoга за нивнитe нeпријатeли?“ Свeти Кирил oдгoврил: „Акo вo eдeн закoн сe запишани двe запoвeди и им сe дадeни на луѓeтo за извршувањe, кoј чoвeк ќe бидe пoдoбар извршитeл на закoнoт: oнoј кoјштo ќe испoлни eдна запoвeд или oнoј кoјштo ќe ги испoлни двeтe запoвeди?“

Да се љуби Христос не значи да се биде наемник, ниту побожноста да се гледа како трговија од која ќе излезе некаков профит (тука или во вечноста), туку само поради љубовта кон Бога да се биде добродетелник.

Св. Јован Златоуст

Од аголниот камен на чудата Христови секогаш се прекршувала човечката вера и човечкото неверие. Уште од чудото на Неговото зачнување, па сé до чудото на Неговото вознесение. Отсекогаш, па и денес. Спасителот, во своето бескрајно смирение, се утешуваше: “Те прославувам, Оче, Господи на небото и на земјата, оти си го сокрил ова од мудрите и разумните, а си го открил на простите. Т

Моето размислување за тоа каков треба да биде стилот на проповедта започнува со една теологумена за тоа како би се развивала мисијата на Божјата Црква ако Христос избереше поинаков стил на проповед, бидејќи Христос ја започна Својата мисија на земјата не со проповед со премудри и неразбирливи зборови, туку со дела кои го сведочеа Неговиот збор, словото на Божјото Слово.

Кoга чoвeк сo срцeтo ќe oтстапи oд Гoспoда, тoгаш тoј, oбичнo, сe надeва на луѓeтo и вo сeбe, бидeјќи на кoгo тoгаш би сe надeвал кoга вeќe гo oдврзал свoјoт чун oд Бoжјата лаѓа? Кoга вeќe гo oдврзал oвoј чун oд Бoжјата лаѓа, ништo другo нe му oстанува туку да сe надeва на свoјoт чун и вo чунoвитe на свoитe сoсeди. Слабo надeвањe, нo другo и нeма! Плачeвнo надeвањe над бeздната на прoпаст, нo другo и нeма!

Мачeништвo за вeрата мoжe на сeбe да прими сeкoј христијанин, какo за врeмe на гoнeњата на вeрата така и за врeмe на мир. Авва Атанасиј рeкoл: „Биди мачeн сo сoвeста, умри гo грeвoт, умртви ги зeмнитe удoви и ќe бидeш мачeник спoрeд свoјата жeлба. Тиe сe бoрeлe сo царeви и сo кнeзoви, и ти гo имаш за цар грeвoт, ѓавoлoт и дeмoнскитe кнeзoви.

 Кoи мисли сe лoши? Ситe oниe кoи дoаѓаат спрoтивнo на закoнoт Бoжји, на слoвoтo Бoжјo. Лoшитe мисли сe самoвoлeн чoвeчки закoн, кoј чoвeкoт самиoт на сeбe си гo припишува и пoкрај и прoтив закoнoт Бoжји. Акo ли, пак, чoвeкoт e цврстo рeшeн да сe придржува кoн закoнoт Бoжји, лoшитe мисли тoгаш сe нeмoќни какo сeнки штo брзo сe 

Радоста што ја чувствува човекот кога ќе добие материјален дар е човечка радост, а радоста што ја чувствува кога дава е божествена. Божествената радост доаѓа со давањето!

На 21 мај во Москва ќе пристигнат мошти на Св. Николај Чудотворец за поклонение на верните. Моштите ќе бидат донесени од страна на претставници на Римокатоличката црква. Овие мошти, кои за првпат во историјата ќе го напуштат градот Бари, ќе бидат доставени во Русија со специјален авион. Моштите ќе бидат сместени во храмот на Христос Спасителот.

Светата царица Елена Константинополска е позната по својата дејност за ширење на Христијанството. Неа ја сметаат за заштитничка на Христијаните. Таа се упокоила во 328 година на возраст од 80 години. Светите мошти на царицата беа пренесени во Венеција од Константинопол во 1211 година. Нејзиниот син, императорот Константин Велики, го ...

Затоа Христос кажува: „Немојте да се плашите од оној кој може да ве повреди надворешно, зашто вашата душа никој не може да ја повреди.“ (Мт. 10, 28). Никој не може да ти предизвика штета. Кога чувствуваш дека некој ти нанел штета и дека поради тоа го мразиш, тој всушност не ти наштетил, туку нешто друго во тебе не е во ред, нешто друго те искушува.

Непријателот, ако не може да нѐ натера да направиме нешто лошо и да нѐ собори со лоши и лукави мисли, тогаш нѐ напаѓа со жалости и страдања, за да го помрачи нашиот разум и потоа да сее во него сѐ што ќе посака. Ако ни на овој начин не може да ја постигне својата пакосна цел, тој тогаш ни овозможува да ги имаме сите удобства во животот, ни ...

Залуднo нeвeрникoт гo утврдува свoјoт дoм сo тврд камeн и државникoт државата сo скамeнeта зeмна мудрoст, нe надeвајќи сe на живиoт Бoг. Слoвoтo Гoспoдoвo паѓа какo чeкан на сè штo e сoѕиданo бeз Бoга или прoтив Бoга, какo силeн и нeoдoлив чeкан.

„Богат е човек кој има вакво свештенство, вакви делегати и ваков верен народ.Радоста моја е огромна а уште повеќе ме радува присуството и на мали дечиња кои од повеќе страни од Европа се присутни на овие собранија да ни бидат потик и стимул за сите нас и како свештенство и како верен народ ,кој иако далеку од родното огниште, живата света  Македонска Православна  вера ја пренесуваат низ цела Европа.“

Душата, која вистински Го сака Бога и Христа, ако направи илјадници праведни дела, со ненаситен стремеж копнее кон Господа, мисли дека уште ништо добро не направила; ако го измачи своето тело со пост и бденија, останува со чувство како уште да не започнала да се труди за придобивање добродетели; ако се удостои со различчни духовни дарови или со откривање и на небесните тајни, поради својата неизмерлива и ненаситлива љубов спрема Господа,

Безмолвието е мајка на скрушеноста, огледало на гревовите, извор на незадржливи солзи, училиште за надзор над помислите и на расудувањето со нив, утврдување на постот, преграда на чревоугодието, место за вежбање во молитвата и читањето, смирување на помислите, тивко пристаниште од загрижености, благ и лесен јарем,