-На човекот му се дава еднаш не само животот, туку и совеста.
-Доколку ти се случува често да лажеш, тогаш порано или подоцна ти ќе поверуваш во тоа.
-Луѓето не можат да поверуваат во својата сила, не бивајќи
жестоки.

Бoг му дал мoќ и на нарoдoт да гo знаe вистинскиoт пат, и прeку сoвeста, и прeку прoпoвeдта на Бoжјoтo слoвo, та нарoдoт нe трeба слeпo да ги слeди свoитe слeпи вoдачи кoга oвиe гo вoдат пo лажни патишта и гo oддалeчуваат oд Бoга и oд Бoжјиoт закoн. Бoг e, браќа, правeдeн и Oн ја знаe гoлeмината на сeчија вина нeма да дадe нeукиoт и малиoт да пoстрада кoлку учeниoт и гoлeмиoт.

Затoа Бoг му гo пoвратил здравјeтo и му дал бoгатствo мнoгу пoгoлeмo oткoлку штo имал прeтхoднo, и пак му сe рoдилe седум синoви и три ќeрки, кoлку штo имал и прeтхoднo. И Јoв пoживeал сè на сè 248 гoдини, славeјќи Гo и фалeјќи Гo Бoга. Јoв сe смeта за примeр на трпeливo пoднeсувањe на сeкoe страданиe штo Бoг ни гo испраќа на нас и праoбраз на страдалниoт Гoспoд Исус.

Љубовта не гледа на недостатоците на својот ближен. Таа ги простува грешките, ги толерира лошите навики…Избегнува да критикува.
Несреќна е за сарказмот. Ги растура сомневањата. Не прифаќа клевета. Таа не пресудува или јавно разобличува. Ги покрива сите недостатоци на љубезен и храбар начин…

   „Како да се спасам баќушка?“, го праша една жена старецот. „Постојано пеј: ’Слава на Бога во висините и на земјата мир’. Во душата треба да завла- дее мир. Спасението не е тешко, туку мудро. Во ова време треба да бидеш мудар“, додаде старецот, „ и ќе се спасиш“.

Господ изричито помиње у Светом Писму да тамна страна постоји као ентитет, као (не)биће, као (не)личност, али на жалост многи људи не желе да верују у то. Многи, међу оним дивним и скоро савршеним, верују у Бога, у љубав, али не желе да верују у постојање ,,кнеза таме“.

Вјерује се да је прототип Витлејемске Мајке Божије насликао Свети јеванђелист Лука током живота Пресвете Дјеве Марије. Када Јој је Апостол принео три портрета која су Је одсликавала, а који нису били сасвим канонски – Пресветој Дјеви се свидио један од тих приказа, одсликавајући Је како се смјешка док у наручју држи Богомладенца Христа. Царица небеска је благословила икону и рекла да ће сви који 

  Начинот на кој живееме е всушност тој што не осветува - не надворешната средина, нè осветува Света Гора, туку начинот на живот на Света Гора е тој кој осветува, никој не се осветува само затоа што е монах, тој може да оди и во адот, но го осветува начинот на живот. Од тука, и дома и во семејството, дури и со нашите грижи, проблеми, таги, сето ова, целиот свој живот можеме да го претвориме во причина и пат кон светоста и средба со Христа.

Истина је да не можемо да променимо своју прошлост. Колико год то желимо, не можемо је порећи. То је део нашег живота, са својим добрим и лошим, са својим исправним и погрешним, са свим оним што нас је просветлило или помрачило.Седење и копање по јучерашњем дану, само нас испуњава кривицом, како због оног што смо урадили, тако и због оног што нисмо

 Нико ни једампут није се ни сетио да Јеванђеље Христово, да вера Његова, да Христос сам треба да буде на првом месту и да разне невоље и искушења која пролазимо јесу само знакови да нам Христос није на првом месту, а у исто време и позив на преиспитивање. Свако себе, почевши од мене, да се запита: Да ли ми је Христос на првим месту?

 They began to bring patients, and miraculous healing from cancer, tuberculosis began to occur. News of the visions spread very quickly, causing a wave of great encouragement from an incredible number of Christians, Muslims, Jews and even unbelievers. Crowds gathered at night reached 250 thousand people. 

 Спасителот, исто така, кажал: Дојдете кај Мене сите изморени и обременети, Јас ќе ве успокојам (Мт. 11, 28). Различни се бремињата што ги оптоваруваат луѓето, многубројни се, било да се лични, семејни, здравствени, економски или, пак, од општествена природа. Таквите обременувања, повеќе или помалку, ги оптоваруваат секојдневно луѓето.

 На едно место Христос укорувајќи ги фарисеите за нивното лукавство и грев на нерасудување, им вели: Тешко вам, водачи слепи, кои велите: Ако се заколне некој во храмот, не е ништо; но ако се заколне некој во црковното злато, виновен е. Безумни и слепи! Што е поголемо, навистина: златото или црквата, која го осветува златото?

Современиот човек живее со технологиите. Во денешно време, систематската дигитализација на сè изгледа дека плени многу луѓе. Кој не е фасциниран од „паметната“ технологија? Дебатата за вештачката интелигенција е толку интересна што некои се оптимисти, а други песимисти.

Кој оди по патот на духовното внимание, не треба да му верува на своето срце, туку должен е дејството на неговото срце и живот да ги проверува – дали му се во склад со законот Божји и со вистинските животни подвижници, кои поминале низ тој подвиг. Така, полесно можеме да се избавиме и од лукавиот и вистината да ја видиме појасно.

Господ му заповедал да молчи (замолкне) и му се заканил да не зборува, за злиот дух заедно со вистината да не ја посее својата злоба, а и ние да се научиме да не се обѕрнуваме на злите духови, макар наизглед тие да ја говорат и вистината. Зашто нам, кои ги имаме кај себе божествените ...

 Црквата го црпи својот идентитет низ историјата не од тоа, што претставува сега, туку од тоа, што ќе биде кога во есхатонот целосно ќе се преобрази во Царство. На својот пат, таа претвкусува и веќе се приопштува кон есхатонот. Битието на Црквата е децидно определено од дијалектичкиот однос меѓу историјата и есхатонот.

Според напишаното од свети Јован Златоуст, некои се осмелуваат при гатањето да го призиваат името на Пресвета Богородица и светите угодници и при тоа се прекрстуваат, но од нив треба да се отстраниме.
Исто така, треба да се плашиме од оние кои јуродствуваат, одат боси среде зима, носат тешки вериги, метални капи и сл.