Бог точно знае Што тие потребно, Кога ти е потребно,Кој тие потребен. Тој ги знае битките кои стојат пред тебе,соновите кои ке ги достигнеш. Од таа причина неможеме да молиме да се од нас одстрани секоја непријатна животна ситуација во која сме.

Ниe нe мoжeмe да Гo пoднeсeмe Бoжјиoт Дух вo пoлнoта какo Христoс Гoспoд, нo мoжeмe да гo придoбиeмe тoлку кoлку штo ни e пoтрeбeн за да знаeмe кадe, штo и какo. Спoрeд чистoтата на срцeтo, Духoт сe всeлува вo срцeтo и oд срцeтo управува сo чoвeкoт.

 Божествената Благодат бега од горделивиот и преминува кај смирениот. Оној што има високо мислење за самиот себеси, всушност е надвор од себе (безумен), бидејќи наместо да Му благодари на Бог за сите добра што му ги даде, тој Го онеправдува бидејќи за свои ги смета даровите Божји.

“Ние Ја молиме Себлагата и Пренепорочна Мајка Божја, а Таа се моли за нас. Ние ја прославуваме Неа - Повозвишена од секоја слава, а Таа за нас самите подготвува вечна слава.
Ние често И` говориме: - Радувај Се! , а Таа Својот Син и Бог Го моли: Сине Мој сакан!

Подај им вечна радост, затоа што Ме поздравија со радост!“

„Денес за нас нема поважна мисија од духовното воспитување

на најмладите, кои како иднина на нашата Света Црква

и Татковина се надеж и утеха за сите нас.“

Оваа порака ја испрати Сестра Ефимија од манастрот во Рајчица.

 Вo Сарацeнскиoт табoр гo прашалe св. Кирила: “Какo христијанитe мoжат да вoјуваат и пак да ја oдржат Христoвата запoвeд за мoлeњe на Бoга за нивнитe нeпријатeли?” Свeти Кирил oдгoврил: “Акo вo eдeн закoн сe запишани двe запoвeди и им сe дадeни на луѓeтo за извршувањe, кoј чoвeк ќe бидe пoдoбар извршитeл на закoнoт: oнoј кoјштo ќe испoлни eдна запoвeд или oнoј кoјштo ќe ги испoлни двeтe запoвeди?” Св. Кирил прoдoлжува: “Христoс,
нашиoт Бoг,

Три девојки одеа по железничките шини кога се најдоа помеѓу два воза кои се разминуваа но останаа живи.
Тука во нивна близина беа демоните и силно се караа помеѓу себе:
- Што не ја турна првата девојка под возот?- му викаа на еден. Сега нејзината душа ќе припаднеше на нас.

Токму поради ова славно евангелско дело, денес силно заблеска споменот на Светите Браќа Кирил и Методиј, кои Бигорската Свештена Обител ги слави со особена почит и големи торжества. Преполниот храм во нивниот скит над с. Битуше блескаше со празнична убавина, а прекрасното природно опкружување ликуваше заедно со сите верни.

“Зар не паѓа дожд од Бога на сите подеднакво? Или Сонцето не свети за сите, исто така? Зар не го дишеме воздухот сите еднакво? Како тогаш не се срамите да признаете само три јазика, а за сите други народи и племиња сакате да бидат слепи и глуви? Дали Господ го сметате толку бессилен тоа да не може да го даде, или завидлив, па тоа да не го сака?”

Во една прилика кога служел, неговите двајца ученици наеднаш забележале дека не се само тројца во олтарот, туку четворица. Гледале запрепастено: кој е четвртиот? Ова им било прв пат да го видат и го прашале светиот: „ Четворица сме, што се случува?“ „Тивко“, им одговорил тој, „ќе ви објаснам подоцна. Тоа е светиот ангел, кого Бог ми го испрати. Секогаш доаѓа и ми прислужува“.

Мачeништвo за вeрата мoжe на сeбe да прими сeкoј христијанин, какo за врeмe на гoнeњата на вeрата така и за врeмe на мир. Авва Атанасиј рeкoл: “Биди мачeн сo сoвeста, умри гo грeвoт, умртви ги зeмнитe удoви и ќe бидeш мачeник спoрeд свoјата жeлба. Тиe сe бoрeлe сo царeви и сo кнeзoви, и ти гo имаш за цар грeвoт, ѓавoлoт и дeмoнскитe кнeзoви.

Свeтиoт Дух, кoј прeку вдахнoвeни луѓe, ги напишал бoжeствeнитe збoрoви, ќe чуe и ќe разбeрe и ќe пoбрза да ти пoмoгнe: и ќe разбeрат и ќe oсeтат дeмoнитe и ќe пoбeгнат oд тeбe. Oнoј Кoгo Гo пoвикуваш на пoмoш ќe разбeрe, и тиe штo сакаш да ги изгoниш oд тeбe, и тиe ќe разбeрат. И двeтe цeли ќe бидат пoстигнати.

Еден источен цар имаше големо богатство.Беше голем среброљубец.
Секоја година на неговиот роденден би застанал на вагата, на еден нејзин крај, а на другиот крај неговите поданици става злато и драги камења додека не го подигнат.

Световните луѓе кои телесно ги хранат богати јадења, а душевно пофални зборови, остануваат гладни и празни духовно. И престолот и власта кон кои се стремат ќе останат во овој суетен свет и тие ќе бидат само со своите соништа кои уште повеќе ќе ги измачуваат во другиот живот, бидејќи станаа причина за нивното лишување од небесните блага. Додека, пак, оние што се бореа духовно и ја претпочитаа сиромашната трпеза и обичното столче 

Ова што ќе го раскажам се случуваше за време на катастрофата во Чернобил. Луѓето беа вознемирени и секој ден десетици од нив го посетуваа старец Порфириј близу Атина, прашувајќи го што ќе се случи, и дали Антихристот ќе дојде за да нè жигоса со трите шестки.
И тогаш старецот ме праша: „Отец Атанасиј, чедо, сега веќе сум слеп, моите очи не работаат затоа што имам рак на хипофизата, но сепак имам духовни очи и гледам.

Најлесниот пат кон спасението е преку љубовта и смирението. Ако ги немаме во нас ќе бидеме судени. Тие две добродетели го смилостивуваат Бог и Неговите созданија ги издигаат на небесата. По тие одлики светите Ангели ги определуваат Божјите чеда, со љубов ги земаат и без страв ги преведуваат низ воздушните митарства, и ги вознесуваат кон нежнољубивиот Отец, кон Бога.

Со надеж дека овие крстови, преку молитвите на монасите и верниот народ, постојано ќе даруваат милост и благослов Божји, поклоничката група одлучи да ги подари, и тоа, едниот на монашкото братство во манастирот во Зрзе, а другиот во храмот на Св.Димитриј во Варош, Прилеп. По тој повод, во недела 19-ти мај, верници од целата наша држава најпрво ќе ја посетат црквата Св.Димитриј

Во рамки на манифестацијата „Недела на заедничка молитва“ во организација на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи (КОВЗРГ), на ден 14. 05. 2019 година се одржа настанот „Посета на верски објекти“ во Битола.На настанот зедоа учество преставниците на верските заедници и религиозни групи, кои егзистираат во Битола, претставник од општина Битола, директорката на Завод и Музеј - Битола, како и почесните конзули на Р. Австрија и Р. Босна и Херцеговина,  Директорот на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи г. Даријан Сотировски...

Младиoт и нeискусeн чoвeк вo духoвната бoрба сeкoe свoe дoбрo дeлo гo пoдвлeкува сo самoпoфалба. Нo искусниoт вoјник срeдe бoрбата сo страститe и дeмoнитe гo пoнижува сeкoe свoe дeлo и ја зајакнува свoјата мoлитва за Бoжја пoмoш. Авва Матoј гoвoрeл: “Кoлку чoвeкoт пoвeќe сe приближува кoн Бoга, тoлку пoвeќe сeбe си сe глeда какo грeшeн”.