Спомен на јавувањето на Чесниот Крст во Ерусалим

 
Во времето на царот Констанс, синот на Свети Константин, кога беше патријарх Кирил Ерусалимски, во девет часот наутро над Голгота се појави Чесниот Крст и се простираше до небото над Елеонската Гора. Тој Крст беше посветол од сонцето и поубав од најубавото виножито. Сиот народ, и верните и неверните, ги оставија своите работи и во страв и со восхит гледаа во небесниот знак. Мнозина неверници се обратија во верата Христова, а исто така и многумина еретици аријанци ја оставија својата злобна ерес и се вратија во Православието. За овој знак патријархот Кирил му пиша на царот Констанс, којшто и самиот клонеше кон аријанството. Тоа се случи на 7 мај 357 година. И во таа прилика се покажа дека христијанската вера не е во светските мудрувања според телесниот човечки разум, туку во силата Божја, објавена преку чуда и знаци многубројни.

Тропар
Ликот на Твојот Крст како сонце засветли, од Гората Света простирајќи се до лобното место. И во него, Спасе, Твоето за нас закрепнување го објасни, со Него сила и на нашите верни цареви им подари: со Него, Христе Спасе, спасувај нe и нас и светот по молитвите на Пресвета Богородица.