============
МАНАСТИРОТ ПРАСКВИЦА И СТРАШНАТА ТАЈНА: Заради таткото монaх руската благородничка станала српски калуѓер
Екатарина, ќерка на Eгор Строганов, кој што се обврзал на
завет на молчење, преоблечена во монах со име Елисеј, го пронашла својот
татко во Прасквица , каде што обајцата умреле.
Манастирот
Прасквица над Свети Стефан, душата на Паштровиќи, како што го
нарекуваат, кој што минатиот месец одбележа 600 години од постоењето на
црквата Свети Никола , во своите ризници чува невидено богатство.
Тоа
е златниот крст на Цар Душан, кој што е пренесен од Високи Дечани за да
биде сочуван , путирот на Рускиот цар Павле, даровната грамата на
руската царица Катерина , ракопис на Евангелието од 1600. година на
Гаврил Цетински, подарок на владиката Данило, Балшина камена “маса од
правда,“ на која што заседавал племенскиот собор на Паштровиќ, фрески и
икони од непроценлива вредност, околу 5000 книги...
ТРАЕН БЕЛЕГ
Егоровиот
пат и денес се користи. Преку него , до врвот на ридот , од каде што
пука единствен поглед на поголемиот дел од брегот , најчесто одат
туристите , меѓу кои има и Руси.
На врвот на Челобрдо , таму каде што завршува патот, Паштровиќи му подигнале спомен - плоча на Егор Строганов.
Прасквица
, чии што првобитни темели потекнуваат од 1050 година, значи, четири
години пред поделбата на христијанството, има и една тајна, за која што
пошироката јавност малку знае. И еден необичен пат кој го создал уште
понеобичен монах, кој што и ден - денес се користи. И несекојдневна
вистинска приказна за Егор Строганов.
- Кон крајот на 18 век -
раскажува за „Новости“ игуменот на манастирот Прасквица , смерниот
еромонах Димитриј (Лакиќ) - на пристаништето во Будва од еден брод се
симна необичен патник.
Еднорак, мрачен и пресериозен, со остар поглед и со накострешени мустаќи, се упатил кон манастирот Прасквица.
Очигледно
веќе слушнал за овој храм, кој што го воодушевил. На привремениот
игумен Сава Љубиша му кажал дека е Русин, дека пристигнал преку Будва и
дека сака тука да остане, да работи во манастирот и дека единствено
сака - мир.
„Се заветив“, му кажал на стариот игумен , „дека до крајот на животот ќе молчам“.
Игуменот
Сава кој добро знаел руски, бидејќи седум години бил свештеник на
дворот на царицата Катарина Втора, не се збунил. „Прочитал“ дека
непознатиот е со аристократско потекло, дека во себе собрал голема мака.
Наредил:
за рускиот незнајник со аристократско потекло да му се одреди посебна
камара (соба) и да се почитува неговиот завет за молчење.