УСПЕНИЕ НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА (28.08.2013)

„Сечесниот хор на премудрите апостоли, на чудесен начин се собра да го погребе твоето славно и пречисто тело, Богородице сепеана. Со нив пееја и мноштво ангели, славејќи го твоето чесно преселување, кое ние со вера го празнуваме“ (прв седален на Утрена на Успение на Пресвета Богородица).

Верниот христијански народ секојдневно ја прославува неуморната во молитвите Богородица, која за сите кои ја повикуваат е сигурна надеж во посредувањето. Денеска, пак, на 28.08.2013 година, неизброен народ се собра да го прослави нејзиното преминување во вечните одаи на рајот, од каде таа сите нè гледа и топло се застапува пред нејзиниот Син и нашиот Бог. Во чест на нејзиното Успение, во храмот „Успение на Пресвета Богородица – Каменско“ во Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, во сослужение на архимандрит Нектариј, протоереите Димче Ѓорѓиески и Игор Никовски, свештениците Никола Христоски, Љупчо Симиџиески, Сашо Ристески, Димче Азески, Горан Ставрески, Владо Недески и Ѓорѓи Блажевски, протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски и ѓаконот Сашо Целески. Откако мнозина верни ги крунисаа посните денови со учество во светиот Путир, беше извршен чинот на Мал водосвет и беше прекршен празничниот колач, а Митрополитот Тимотеј се обрати со пригодна беседа во чест на Мајката Божја, која интегрално ви ја пренесуваме.

Митрополит Тимотеј

Во името на Отецот и Синот и Св.Дух!
Драги браќа и сестри!

Непобитна вистина е дека нашиот живот на земјата е краток и привремен, додека, пак, на небото е вечен. Секој ученик, уште од најраното детство, односно откога ќе тргне во училиште, слуша и учи разни предмети и собира знаење од поедини науки, кои потоа ќе му користат во неговиот живот, како на неговото семејство, така и на општеството во целина. Сето тоа знаење, повеќе или помалку, ќе биде корисно за телесниот, односно за земниот живот. Но, покрај ова знаење корисно за земниот живот, на човекот му е неопходно да се збогатува и со знаење за небесното, за вечното и за непреодното, учејќи од Законот Божји.
Преку овој Закон, ние треба да ги обогатиме своето срце и својата душа, хранејќи ги со Божествената љубов, правда и вистина и наоружувајќи ги со христијанските корисни добродетели. Тоа може да се спореди и со вредните пчели, кои летаат од еден на друг цвет и го собираат цветниот прав, од кого потоа прават хранлив мед за себе и за луѓето. По примерот на овие вредни Божји созданија, и ние луѓето треба да одиме од едно до друго добро дело, од едно Божјо задолжение кон друго, собирајќи што повеќе добри заслуги. Со нив лесно ќе се издигнеме на небото, каде ќе ги ползуваме плодовите од добрите дела и благодатта Божја.

Најдобар пример за искачување од земјата кон небото имаме во Мајката Божја - Пресветата Богородица, и тоа почнувајќи од нејзиното чудесно раѓање, па сè до уште почудесното издигнување на небото. Нејзиниот живот е постојано искачување по скалата на животот, од минливото кон вечното.

Мајката Божја била испросена со молитви од нејзините прастари родители Јоаким и Ана. Уште како мало детенце, на три годишна возраст, ќе отиде во домот Божји, поточно во Ерусалимскиот храм, како во привремена школа за вечниот живот. Во храмот престојувала полни десет години, каде се збогатила со сите можни добродетели, поминувајќи добар дел од патот кон небото. Подоцна, во домот на праведниот Јосиф, кој ја зема на чување, таа успешно го продолжила својот животен пат кон небото. Тука се искачува на второто скалило од скалата која се издига кон небото. И тука, таа живее строго според Законот Божји, исполнувајќи ја во потполност волјата на Отецот Небесен. Се збогатува и расне во Божјата правда и вистина, во преданоста на љубовта Божја и во природна морална чистота и светост. Заради сето ова, може да се каже дека уште тука постанала „почесна од херувимите и пославна од серафимите“.

Како најдостојна помеѓу сите жени, според волјата Божја, таа ќе биде избрана да постане Мајка на Синот Божји. Архангел Гаврил ќе и се јави во Назарет и ќе и рече дека ќе роди Син. Таа најпрво ќе биде збунета од оваа блага вест, но Архангелот Гаврил и вели: „Светиот Дух ќе слезе на тебе и силата на Севишниот ќе те осени; па затоа и роденото ќе биде свето и ќе се нарече Син Божји“ (Лк. 1,35).

Пресветата Богородица ќе го доживее и прогонувањето, понижувањето, осудувањето и распнувањето на крст на нејзиниот Син и нашиот Спасител. Таа преживеела неискажливи маки и душевни болки, гледајќи Го безгрешниот Син, распнат на крстот помеѓу двајца разбојници. Страдањето и болката од гледањето на својот Син, измачуван во претешки маки и болки и распнат на крст, го разоруваат нејзиното рането срце. Поради најголемиот човечки злочин во историјата на светот, луѓето ликуваат, а природата се буни. Сонцето се затемнило, земјата се затресла, гробовите се отвориле а Пресветата Богородица плаче со неопислива болка. Тагува и се надева, исполнета со вера и трпение, дека на крајот правдата Божја ќе ја однесе победата. Таа плаче и рида со погледот свртен кон небото, од каде доаѓа правдата и каде се делат заслужени награди и казни. Ова душевно страдање за својот Син, како и надежта дека од таму ќе дојде заслужената награда, ја издигнуваат Пресвета Богородица до највисокото скалило, од каде лесно се пречекорува и влегува во рајските духовни дворови.

После славното Воскресение на нејзиниот Син, Пресвета Богородица со сигурност е веќе на небото. Тоа нејзино постепено, но сигурно искачување преку смиреноста, а потоа и преку многуте одрекувања, невидени и нечуени маки и болки родиле огромен плод.

Кога достигнала до благословената старост, архангелот Гаврил повторно и се јавил на Мајката Божја, но овој пат за да и објави дека се ближи часот и дека ќе биде земена од земјата кон небото кај нејзиниот Син, Исус Христос. Таа, пак, израдувана од оваа вест, започнала да се подготвува за овој свештен чин. Нејзиниот дом бил исполнет со светлина и многу свеќи биле запалени, за да се знае дека тука се јавува голема светлина. Околу нејзиниот одар се собрале апостолите и други свети луѓе, а Мајката Божја со песна Го величала Бога. На нејзината песна одговарал хор на ангели, со зборовите со кои Архангелот Гаврил ја поздравил на денот на светото Благовештение: „Радувај се, благодатна! Господ е со тебе! Благословена си ти меѓу жените!“ (Лк. 1, 28). Осветлена со светлина и молитвени песнопенија, Пресветата Мајка преминала од овој свет во небесниот.

Драги браќа и сестри!
Да се поучиме од животниот пат на Пресвета Богородица. Таа, со нејзиниот скромен, чист и непорочен морален живот, како и преку исполнувањето на Законот Божји, се удостоила да Го роди Спасителот на светот. Со нејзиното трпение и силна вера ги поднела сите страдања и маки, па дури и распнувањето на својот Син, но, исто така, го дочекала и Неговото славно воскресение. Токму затоа и ангели доаѓаат со песни, а Господ Христос ја зема нејзината душа и ја носи во царството Небесно, за каде таа и се подготвувала целокупниот овоземен живот. Да се обратиме со искрена молитва кон Пресветата Мајка Божја, чие Успение денес го славиме, таа да погледне на нашите немоќи, на нашите смирени срца, и да ни биде помошница и заштитница, па да можеме и ние достоинствено и чесно да го изодиме нашиот од Бога даден пат. Преку нејзиното застапништво, и ние да го наследиме ветеното Царство, коешто Бог го подготвил за секоја христијанска душа, којашто цврсто и непоколебливо верува и живее според законот и Словото Божјо. Амин!