Полезно и потребно

Австрискиот цар Јосиф втори ги користел осудените за комунални работи. Едно утро осудениците ги чистеле улиците на Виена . Државниот советник, баронот Кресел, доверлива личност на царот, од прозорецот на својот дом видел како едно момче со добар изглед, дошло до еден осуденик и му ја бакнало раката.

Според свети Симеон Нов Богослов, „за оние што станале деца на светлината и синови на денот што ќе дојде, за оние што секогаш одат во светлината, денот Господов никогаш нема да дојде, зашто тие секогаш се со Бог и во Бог. Значи, денот Господов нема да им се јави на оние што се веќе озарени од Божјата светлина, а ненадејно ќе им се открие на оние што живеат во мракот на страстите, на оние што живеат според овој век...

Ги кажувам овие нешта, затоа што  ќе има и други такви во неизвесната иднина, човекот е секогаш спремен да влезе во таа страшна заблуда да си мечтае, дека тој знае-и тоа не сите, туку тој специјално знае за «раководењето», за кое говоревме, т.е. начинот, на кој нештата функционираат, и така стигнавме во тие ужасни крвопроливања,

Свеќата ја симболизира чистотата на душата и девственоста, затоа што и пчелата и восокот имаат на себе посебни знаци на чистота и убавина и поради тоа одговараат како симбол за свети работи. Пчелите – работнички, кои прават восок, не се оплодуваат, живеат девствен живот, жртвувајќи се за заедницата.Свеќата е симбол на Божјата благодат, затоа што восокот доаѓа од разни мирисни цветови.

На Света Гора живееше еден старец, испосник, кој седумдесет години испоснички се подвизуваше во пустината, трудејќи се во постот, целомудрието и молитвата. И макар што богобојажливо трудуваше пред Бога толку многу години, никогаш не беше удостоен со Божјо откровение. Размислувајќи и носејќи ја оваа помисла во себе си, си рече: „Можеби моите подвизи не Му се угодни на Бога од некоја причина која јас не ја знам,

Денес Елисавета го раѓа крајот на пророците и почетокот на апостолите, небесниот човек, гласот на Словото, воин и Христов Претеча, кој порано заигра (во утробата) поради ветувањето, и проповедаше пред раѓањето на Сонцето на правдата, и таа се радува; се чуди Захарија во староста, откако се ослободи од оковот на молчењето и, како татко на Гласот, јавно претскажува:

Денеска детската психологија нé учи дека треба сериозно да му се говори на детето за сериозни работи, треба да се разговара со него сериозно, затоа што ако ти го водиш него на Причест и му велиш: „Отвори ја устата, за да ти дадат златна птица!’’- тогаш тоа се разбира дека ќе ја исплука, затоа што тоа не сака златна птица. А што ако Причеста нема вкус на златна птица, туку понекогаш е и киселава?

Повторно пред блесокот од слегувањето на Светиот Дух и роденденот на Мајката Црква, таа го запалува светлото на љубовта кон сите наши праотци, отци, мајки, браќа и сестри, што си заминале од овој свет, потсетувајќи нè дека сите ние, живите и покојните, едно цело сме, една заедница во Христа, Победителот на смртта.

 Кога свештеникот вади честички и ги спомнува имињата на верниците на Проскомидијата, тогаш слегува ангел Господов и ги зема овие спомнувања и ги носи пред престолот на Владиката Христос како молитва за оние кои биле спомнати. Гледате ли колку голема вредност има тоа, да ве спомнуваат на Проскомидија?

 Упокој ги Боже Твоите слуги, и во рајот всели ги каде што е соборот на Твоите свети, Господи, и каде што праведниците светат како светила: починатите слуги Твои упокој ги, превидувајќи ги сите нивни согрешенија.

Слава:Тројната светлина на едното Божество благочесно ја пееме, викајќи: Свет си Отче беспочетен, собеспочетен Сине,

Често гледаме како роднините се трудат да го изведат погребот или да го уредат гробот што побогато. Понекогаш се трошат големи средства за подигнување на раскошни споменици. Роднините и пријателите трошат пари и на венци и цвеќиња, кои не се положуваат во гробот, за да не го забрзаат распаѓањето на телото.

 Преземи

Затоа Христос кажува: „Немојте да се плашите од оној кој може да ве повреди надворешно, зашто вашата душа никој не може да ја повреди.“ (Мт. 10, 28). Никој не може да ти предизвика штета. Кога чувствуваш дека некој ти нанел штета и дека поради тоа го мразиш, тој всушност не ти наштетил, туку нешто друго во тебе не е во ред, нешто друго те искушува.

Во тој ден, четврта недела по Пасха, правиме спомен на раслабениот (парализираниот) и, како што прилега, празнуваме едно чудо што го направи Господ Бог и Спасителот наш Исус Христос. Овој настан е поместен овде затоа што Христос го направи за време на еврејската Педесетница. Кога се искачи во Ерусалим за празникот, и кога беше во бањата со пет тремови, што ја направи Соломон,

Простено ни е, спасени сме, откупени сме. Христос воскресна! Овие зборови кажуваат сè: тие се основата на нашата вера, надеж и љубов; на нашиот христијански живот; на сета наша мудрост и просветеност; на Светата Црква, срдечната молитва, на севкупната иднина. Овие зборови ја уништуваат човечката беда, смрт и зло; ни даруваат живот, блаженство и слобода!