логоFacebook  Twitter  YouTube  eMail

Кожувчанка


ШТО Е ДУХОВЕН ЖИВОТ И КАКО ДА СЕ ОСПОСОБИМЕ ЗА НЕГО (20)

Свети Теофан Затворник

Продолжение. Објаснување на растројството кое низ прародителскиот грев влегло во човечката природа. Општењето со Бога служело како извор за господарење на духот над душата и телото. Преку нарушување на заповедите човек се одвоил од Бога и ја изгубил власта над душата и телото, потчинувајќи му се на владението на страстите. Слика на човекот кого после падот го растргнуваат страстите.
 
Продолжувам. Што ни се има случено заради прародителскиот престап? Нашата природа останала иста, делови и сили на нашата природа останале исти, со исти закони и потреби; но нашата слободна свест веќе го нема истото насочување; тоа го пореметило меѓусебниот однос на делови и сили на нашата природа и го нарушило нивното првобитно устројство, што донело неред во човечкиот живот и во делувањето на човекот, и изродило посебен вид на разорни сили – страсти, кои не ни се природни, но кои задобиле таква власт, што сите наши сили можат да ги вртат како им е драго. Ете како сето тоа се има случено.

Бог го створил човека заради блаженств, и тоа блаженство токму во Него, преку живо општење со Него. Затоа во неговото лице вдахнал здив од Својот живот, а тоа е, како што веќе кажавме – дух. Суштински својства на духот се – свест и слобода, а неговите главни движења – исповедање на Бога како Творец, Промислител и Давател, со чувство на полна зависност од Него, што се изразува низ гледање на Бога со љубов, преку непрестајно внимание кон Него и побожен страв пред Него, со желба секогаш да се твори она што Нему Му е угодно, според барањето на чуварот на законот – совеста, и со одрекување од се друго, за човек да биде сам со Бога, за да живее со Него Единиот и се слободно и свесно да го насочува кон таа единствена цел. Кога човек е така настроен, тогаш пребива во Бога и Бог пребива во него. Бог, Кој пребива во човекот, на неговиот дух му дава сила да владее над душата и телото, и подалеку и над се што е надвор од него. Таква била првобитната состојба на човекот. Бог им се јавил на прародителите и им го потврдил сево ова со Своето Божествено Слово, заповедајќи им да Го признаат Него Единиот, Нему Единиот да Му служат, да чекорат по волјата на Него Единиот. За да не погрешат во размислувањата како сето тоа да го исполнат, Он им дал мала заповед: да не јадат од плодовите на едно дрво, нарекувајќи го дрвото на познанието на доброто и злото. Така нашите прародители почнале да живеат во рајско блаженство.

Духот кој пред тоа заради својата гордост паднал и скренал од патот им позавидел на тоа, па ги наговорил да ја престапат таа мала заповед која им е дадена, така што лажно им претставил дека, ако го вкусат забранетиот плод, ќе добијат благо кое без тоа не можат ни да го замислат – ќе станат како богови. Тие поверувале и вкусиле. Тој чин можеби и не е голем, но е лош, оти поверувале на знаејќи кому. Можеби тоа не би било толку важно, да ги немало тие страшни престапни мисли и чувства кон Бога кои лошиот дух како отров ги влеал во нивната душа. Им кажал како Бог им брани да го вкусат плодот од тоа дрво за и тие да не станат богови. Поверувале во тоа. А бидејќи поверувале, не било можно да не примат и хулни помисли за Бога, дека Он божем им завиди и дека кон нив се однесува недобронамерно; а кога ги примиле таквите помисли, не можеле да ги разминат ни некои лоши чувства кон Него и самоволни одлуки: значи, сами ќе го земеме она што Ти не сакаш да ни го дадеш. Ете каков е Он – помислиле во своето срце за Бога – а ние мислевме дека е добар. Е сега самите себе ќе се промениме, за инает Нему. Тоа биле тие страшни и престапни мисли и чувства! Тие означуваат отворено отстапување од Бога и непријателска побуна против Него. Во прародителите се случило она што се припишува на злиот дух: над облаците ќе го поставам престолот свој и ќе бидам еднаков со Вишниот – и тоа не како минлива мисла, туку како непријателска одлука. Така совеста се вообразила и слободата станала своеволна, земајќи самата да ја одредува својата судбина. Отпаднувањето од Бога било потполно, со некакво гнасење, како непријателска побуна. Заради тоа Бог отстапил од таквите престапници – и живиот сојуз е прекинат. Бог секаде е и се држи, но во слободни суштества влегува само кога самите ќе Му се предадат. Кога пак се затвораат во себе, Он не ја нарушува нивната самостојност, туку ги чува и држи, но во нив не влегува. Така и нашите прародители биле оставени сами. Да се покајале брзо Бог можеби би им се вратил, но тие останале упорни и покрај јавното разобличување, ни Адам ни Ева не станале свесни за својата вина. Уследил и судот и казнувањето со изгонување од рајот. Тогаш се освестиле, но било доцна. Морале да ја понесат заслужената казна, а по нив ја понел и целиот човечки род. Благодарност кон Семилостивиот Бог, оти иако отстапи од нас, не не отфрли, туку устрои прекрасен начин повторно да не соедини со Себе.

Но отидов малку предалеку. Вниманието треба да го задржиме на она што се има случено внатре во човекот. Еве што: духот имал власт над душата и телото бидејќи бил во живо општење со Бога и од Него добивал Божествена сила. Кога се пресекло живото општење со Бога, се пресекол и дотокот на Божествената сила. Духот, препуштен на себе, веќе не можел да владее со душата и телото, туку тие ја земале превласта. Со човекот завладеала душевност, а низ душевноста – телесност, и тој станал душевен и телесен. Духот бил без власт. Тој своето постоење го покажува час со стравот Божји, час со немир на совеста, час со незадоволство со се материјално, но на неговите истапи не се обрнува внимание, туку сета грижа е свртена кон уредување на својот овдешен, материјален живот, што е и функција на душата, материјалното – затоа што овдешниот живот е поврзан со телото затоа што се што е телесно е опипливо и изгледа неопходно.

Кога дошло до такво нарушување на поредокот во меѓусебните односи на деловите на нашата природа, човекот веќе не можел да ги гледа работите во вистинско светло, не можел своите потреби, желби и сетила да ги држи во потребен ред. За нив карактеристична станала состојбата на нередот. Но таа лоша состојба некако и би била поднослива да не се страстите, но се појавиле страстите кои го угнетуваат човекот. Гледајте како гневливиот го мачи гневот, како грозница. Гледајте како од завидливиот тече завист, јадникот помодрел. Како страдалникот го исцрпело страданието, станал – коска и кожа. Такви се страстите. Влегле во човека заедно со неговата самостојност (во однос на Бога). Штом прататкото рекол: значи, сам сум, во него се вовлекла самостојност – тој отров и сатанско семе. Од неа потоа се развило мноштво страсти: гордост, завист, омраза, страдание, униние, алчност и сетилност – со сите свои многубројни и различни породи. Размножувајќи се внатре тие уште повеќе го вознемируваат човекот, но и без нив таму владее метеж.

Значи, ете во што се состои болеста. Заради тоа (духот) ја изгубил власта и потпаднал под владение на душата и телото и се надворешно. Оттаму неред во душевнотелесните потреби и желби, а особено нивната неумереност. Тоа, дека се неумерени, им го соопштува духот кого го поробиле. Сами по себе тие не се така будни, туку се умерени. Тоа, дека немаат мерка и дека биваат разбранувани доаѓа оттаму што духот е поробен и повикува на помош во нив, оти тој по природа има безгранична енергија. Оттаму прејадување, пијанство, трупање на пари... и се друго, на што човек не знае да ја одреди мерката. Но главна болест претставуваат страстите – тирани дојдени од страна.

Немојте сега веднаш да прашате: што е потребно за во нас се да се врати во првобитен ред? За тоа ќе ви пишувам следниот пат, а Вие дотогаш размислете.

(Продолжува)       

Подготви: Б.Ѓ.

 

Посети:{moshits}



dobrotoljubie

Поуки од Светите Отци

dobrotoljubie

Духовност

Октомври 20, 2024
TviTER281

Монашки и свештенички семинар во митрополијата на Киншаса (06.09.2024 21:29)

Со Божја благодат и благослов на Неговата Светост Папата и Патријарх Александриски и на цела Африка г. Теодор II, во Митрополијата на Киншаса, во Конго, се одржаа семинари за монасите и свештениците.
Јуни 30, 2024
Avraamovo.GOSTOLJUBIE

Света Троица во Стариот Завет

„Секоја енергија која од Бога се простира на творевината и се именува со многу имиња, од Отецот излегува, низ Синот се протега, а во Духот Свет се совршува“ (Свети Григориј Ниски, „За тоа дека не смее да се говори за три Бога“). Вистината за постоењето на…

За нафората

HRISTOS.nafora
Нафората е осветен леб,кој бил принесен на жртвеникот и чија средина е извадена и…

Проскомидија

TVIT602
·Што е Проскомидија? Еретиците немаат Проскомидија. Проскомидијата е уводниот дел на…

Јован Дебарски Архиепископ Охридски (30 август/12 септември)

Сеп 13, 2021 Житија 3213
Овој свет и богоносен отец наш Јован Дебранин, Архиепископ Охридски и прв ктитор на…

Свети свештеномаченик Харалампиј

Фев 23, 2020 Житија 7697
ih3387
Секој човек со своето раѓање добива лично име по кое го препознаваат во текот на целиот…

Најново од духовност

Православен календар (2)

 

22/12/2024 - недела

Божикен пост (на риба)

Зачнувањето на Света Ана; Св. Ана, мајката на Пророкот Самуил; Преп. Стефан Новосјаен; Св. Софрониј, архиепископ Кипарски;
Правила и одредби на Православната Црква за постот
Православен календар за овој месец - МПЦ

Кожувчанка

Молитви кон Пресвета Богородица за секој ден во седмицата

 Радувај се, Ти Која од ангелот ја прими радоста на добрата вест дека Бог Слово ќе прими тело од Тебе! Радувај се оти го носеше Создателот во Твојата утроба! Радувај се Ти Која го роди Бога во тело, Спасителот на светот! Повеќе...

Тропар

Тропар на светата Господова пророчица Ана мајка на Пророк Самоил 9 декември / 22 декември 2024

Тропар на светата Господова пророчица Ана мајка на Пророк Самоил 9 декември / 22 декември 2024

Се зарадува душата твоја во Господа,а таа радост по твоите молитви Христос ја пренесе на верните свои,о Ано смирена слугинко...

Тропар на светиот апостол Андреј Првоповикан 30 ноември / 13 декември 2024

Тропар на светиот апостол Андреј Првоповикан 30 ноември / 13 декември 2024

Како првоповикан меѓу апостолите,и брат на врховниот апостол,Андрее, моли го Владиката на сите,мир да ѝ подари на вселената,и на душите...

Тропар на светиот Христов маченик Парамон и другите 370 маченици 29 ноември / 12 декември 2024

Тропар на светиот Христов маченик Парамон и другите 370 маченици 29 ноември / 12 декември 2024

Исповедниче на вистината, сведоку на благодатта, проповедниче на слободата, Парамоне свети мачениче, трубо Божја за сведоштво,оправдание на твоите триста и седумдесет

Духовната убавина на Богородица се пројавува и во моментот на Распнувањето на Нејзиниот Син

Тебе, Богородице поборнице – војвотко, ние слугите Твои, откако се избавивме од зло, Ти пееме победни и благодарствени песни. Ти имаш сила непобедна, од секакви опасности ослободи не за да Ти пееме : Радуј се, Невесто Неневесна! Повеќе...

Болестите според светоотечкото учење

Значи, не се надевај на лекарска вештина без благодат и не ја отфрлај своеволно, туку моли Го Бога да ја спознаеш причината за казната, а потоа моли за избавување од немоќта, трпејќи сечење, горење, горчливи лекови и сите лекарски казни Повеќе...

Свети Лука Симтерополски: Архиепископ и хирург

Едноставно е да се претпостави дека професорот – епископ, соединувајќи го во своите раце крстот и скалпелот, ги порази современиците токму со тоа необично соединување на двете разновидни сфери на активност.  Повеќе...

Духовни поуки: „Помоли се за мене“

Со Бога зборувај многу, а со луѓето малку; ако во Божјиот закон се подучуваш - ќе успееш и во едното и во другото. Повеќе...

Живот без стрес

Ако разбереме што се крие зад стресот, ако ја видиме лагата, која што се крие зад него, на крајот ќе увидиме дека не постои причина за да бидеме во стрес.. Повеќе...

Митрополит Струмички Наум - Да пораснеме барем до Стариот Завет

И не само што немаат туку се и очигледна пречка за влез во Царството Небесно, и пречка да се сфати и пренесе неговата идеја и порака. Повеќе...

Епископ Тихон Шевкунов: „НЕСВЕТИ, А СВЕТИ“

Несвети, а свети. Луѓе, кои навидум живееле во нашето секојдневие, се соочувале со проблемите со кои ние се судираме, боледувале од болести од кои ние боледуваме, често осудувани од околината, а сепак, не биле секојдневни. Луѓе, кои не се на иконите, но го предавале животот од иконите во сите нивни дела, зборови, мисли. Луѓе, за кои тишината прозборила дека се свети.  Повеќе...

ГОЛЕМАТА ТАЈНА НА ДИВЕЕВО - Кој ќе доживее, ќе види

Како дополнување на оваа тајна, еве што слушнав од устата на 84-годишната игуманија на манастирот Дивеево, Марија. Бев кај неа во почетокот на 1903 година веднаш по канонизирањето на преподобниот Серафим и заминувањето на царското семејство од Дивеево. Повеќе...

Арх. Калиник Мавролеон: Монологот БОЖЈИ

 

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес. Повеќе...

За Моето име

Поуки на грузискиот Старец Гаврил Ургебадзе за последните времиња

 

„Ѓаволот има 666 мрежи. Во времето на антихристот луѓето ќе очекуваат спасение од космосот. Тоа ќе биде и најголемата замка на ѓаволот: човештвот ќе бара помош од вонземјаните, не знаејќи дека тоа се, всушност. – демони.“ Повеќе...

Взбранной Воеводе победительная