·
,, Станавме монаси за да го дадеме духовното без да го добиеме материјалното.
Треба да бидеме ослободени од световните работи за да се грижиме за духовните работи.
Заради љубовта кон Христа, побегнавме во планините за самите да се ослободиме од ропството на страстите и да ги ослободиме другите од него.
Наша задача е луѓето да добијат помош и духовно да се преродат од нашите молитви и нашиот пример.
Напуштајќи го светот и влегувајќи во манастир, човекот станува „татко“ или „мајка“, односно духовен отец или духовна мајка.
Кога една девојка станува монахиња, таа е понижена за Христос, станува Негова невеста, духовна мајка и помага во духовната преродба на луѓето.
Таа со својата молитва придонесува, на пример, да се создаваат силни христијански семејства.
Но, освен молитвата, има случаи кога на луѓето им е потребна човечка помош. Секоја вистинска монахиња, покрај тоа што се моли за светот, помага и со начинот на однесување, начинот на кој таа се однесува кон разни проблеми, неколкуте зборови што ќе ги каже во архондарикот на некој поклоник, за да може тој да го сфати најдлабокото значење на живот.
Но, се разбира, ако и самата монахиња бара заедница со световни луѓе, тогаш тоа не е апсолутно никакво добро, бидејќи световните испакнатини се судираат со духовните закони, а тоа нас монасите не води до маки.
Обидете се, колку што е можно, да бидете невидливи за другите.
Некои монаси имаат намера да присуствуваат на славските празници, да се посетуваат меѓусебно и да стекнуваат духовни пријатели. И еве, јас принуден да одам некаде за духовни работи, се чувствувам како да одам на мачеништво, тоа го сметам за губење време. Ги споредувам овие два факти и душата ме боли. "
Свети Пајсиј Светогорец
Maj 2022 лето Господово
фб Велико Православно Слово
