На 14ти јануари 2019 година, во денот кога  МПЦ-ОА молитвено го празнуваше споменот на Обрезанието по тело на Господ наш Исус Христос,и Молебен по повод Новото лето Господово 2019, во храмот на св.пророк Илија, во Скопје, беше отслужена Литургија на светиот Василиј Велики, на која чиноначалствуваше поглаварот на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија, г.г. Стефан,во сослужение на свештенството

– Се извинувам, но кога ме викнаа да ја водам аукцијата, ми кажаа за тајната наредба на сопственикот на колекцијата, но се до сега јас не можев да ја соопштам последната волја на сопственикот. Само сликата “Син“ требаше да биде ставена на аукција. Оној кој ќе ја купи оваа слика, тој треба да го добие во наследство целиот имот и целата колекцијата на сликите.

Човекот, кој го купил “Синот“, тој добил се!

Утрото ме стигна –
ете она кое нова надеж долева,
очи неуморни трагаат
блискост за душа бараат.

Нови средби очекува,

Какo свeтитe луѓe и свeтитe жeни умeeлe мудрo да ракoвoдат сo бoгатствoтo! Какo тиe сo зeмнoтo благo вeштo купувалe вeчни нeбeсни блага! O какo тиe малку ги цeнeлe зeмнитe блага сами пo сeбe! Какo прашина и чад! Кoга св. Мeланија ги пoсeтувала свeтитe пустински oтци вo Eгипeт сo цeл да им направи нeкoја парична пoмoш, сe зачудила кoга гo видeла нивниoт гoлeм прeзир кoн имoтoт и бoгатствoтo. Така, таа пoсeтила нeкoј пустиник Eфeстиoн

Таа Го роди како Богочовек, и прва ја доживеа сета полнота на Божеството, прва го доживеа сиот Рај, сите блаженства, сите богатства кои Бог му ги донесува на светот, го доживеа сето Евангелие на Господ Христос, го доживеа сиот Вечен Живот, сета Вечна Вистина, сета Вечна Правда.“
“Денес, втор ден Божик е Нејзиниот ден.“

„За да ја почувствуваме и ние моќта на денешната сепразнична благодат и реалното меѓу нас и во нас присуство на Емануил, што значи: „Со нас е Бог“, потребно е и ние, подобно на пастирите и мудреците, со смирение да ги преклониме нашите срца пред величието на безмерната Божја љубов и исто како и нив, да Му ги принесеме на Божественото Дете на дар, нашите злато, темјан и смирна: богатството на нашиот живот, мирисот на молитвата и благоуханието на љубовта и смирението.

И тој тргнал заедно со старецот. Одејќи, тие се приближиле до местото кадешто лежел претепаниот ученик, го кренале на раце и го однеле до црквата. Паганскиот свештеник се крстил и после некое се замонашил, а гледајки го неговиот пример, се крстиле многумина од паганите.Авва Макариј му рекол на ученикот:– Лошиот и горделив збор ги тера и добрите луге на зло, а збор добар и смирен ги обраќа и лошите луѓе кон добро.

– Дрвото било обично, и плодовите биле вкусни за јадење, но нарушувајќи ја забраната на Бог, првите луѓе по своја волја го избрале злото, наместо доброто, затоа што секое зло почнува од непослушание, а од послушанието се излегува на добро. Врапчето, денес, беше за вас исто како плодот од дрвото на разликување на доброто и злото, и вие, исто како Адам и Ева, не послушавте. Тестот на Адам и Ева се покажа и над вашите сили.

Ако видат некаде малку нечистотија која не се чисти, ја покриваат со плоча, за да не се згрози некој друг, ако ја види. А пак, оние што чепкаат по ѓубрето, личат на кокошки…Не е искрен и доблесен оној што ја кажува вистината в лице, ниту оној што ја обзнанува, туку оној што има љубов и вистински живот, што зборува со 

Секој христијанин на светото крштавање добива ангел-чувар, кој невидливо го штити од секое лошо и го учи на секое добро, кој ги запишува сите добри дела што ги направил тој човек. Од друга страна, ангелот на злото во текот на целиот живот ги следи злите човечки дела и ги запишува во својата книга. Тој ги запишува сите гревови за кои, како што виде, ги испитуваат луѓето, кои минуваат низ

А ете, ние христијаните токму на Тој и Таков Цар Му се поклонуваме и веруваме дека воскреснал, им се јавил на учениците, се вознел на небото каде оддесно на Отецот седнал, па Духот Свети што од Оца исходи ни го пратил и ни ветил дека пак како Судија на сите ќе дојде. Ете, Нему светиот првомаченик и архиѓакон молитва Му принесува – да не им ги зема за грев камењата и навредите на загубените, туку прошка да им даде, согласно образецот што Самиот Господ од Крстот му го оставил.

Има ли Христос „детски радости“? Има, и Он не ги заснова нив со помош на милиони, туку со Својата радост, која ни ја предава со Телото Свое, Крвта Своја и Духот Свој. Кои се тие „детски радости“? Едната од нив е основна – Црквата. Црквата среде грижите од овој свет е место на кое децата навистина можат да Го познаат Бога и да ја имаат природната атмосфера на Рајот. Тука е привлечен домот, Рајот, богослужението, тајните,

07 јануари 2019
"Рождество Христово – Божик"

На Божик, 7 јануари 2019 година, во митрополитскиот соборен храм на Свети Никола во Куманово, митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф служеше света Василиева Литургија, а верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

7ми јануари 2019 лето Господово

Рождеството Христово, светата Црква, најсвечено го празнува како еден од најважните настани во историјата на човештвото. Затоа што, ако Христос не се воплотеше и родеше, немаше да биде реално и нашето спасение. Раѓањето Христово му дава смисла на животот човечки. Христос се роди како човек и му овозможи на човекот да се роди повторно (преку крштението),

Со луѓето често се случува следново: ако некој е лишен од нешто, за него е навредливо да гледа како другите го имаат истото. „Она што немам и другите да го немаат“. Непријатно е да се осознаеш себеси лишен и понижен. Изобилието на другиот ранува и ожалостува и ретко кој умее да им ја „простува“ на другите нивната даровитост… Навредата и недоброжелателноста лесно се превратуваат во завист и злоба…

Говореше авва Нистерој: „Неповреден од стрелите на ненавидникот останува монахот што го љуби тихувањето; а оној што се меша со мноштво луѓе постојано е рануван.“ И уште: „Слугата што не ги врши делата што му ги дал неговиот господар нека се приготви да биде биен.“ (Лука 12, 47)

Отец Јован Кронштатски беше известен телефонски. Дојде пет дена подоцна, влезе во спалната соба, го виде мојот татко и забележа: ,Зошто не ме известивте за неговата вистинска состојба? Веднаш ќе му донесев Причест‘. Мојот татко погледна кон него молитвено и пелтечејќи. Отец Јован долго молчеше и се молеше, а тогаш се сврте кон татко ми: ,Веруваш ли дека со Божја помош можам да ти помогнам?‘ Мојот татко потврдно климна со главата.

Ни древната црковна пракса, ни свештените канони не определуваат никаков посебен пост за оние, кои се подготвуваат да пристапат кон светата Евхаристија. Во апостолско време, па и подоцна, верните се причестувале по заедничката вечера.