Крв јагнешка и јарешка не посака Господи,
жртва сепаленица отфрли,
а само срце скрушено и смирено не презре, та затоа
Црквата ја втемели на каменот на Твоите свети заповеди.

Mnogi od nas nose sa sobom određene strahove. Nekada je jednostavno teško priznati pa se onda i suočiti sa istima. Da li ste nekada spoznali u kojoj mjeri vas strah koči da biste postigli ono što želite?

Čuveni pisac Paulo Koeljo je rekao: " Svaka osoba doživljava strah u trenutku, kada može da promjeni svoju sudbinu." Ova vrsta straha se dešava kada je pred vama velika odluka. Čovjek ne zna da li se

Она беше Дева не само по телу него и по духу, смирена срцем, богомудра, не брза на речи; стално је читала Свето Писмо, била неуморна у трудовима, целомудрена у разговорима, говорећи с људима као пред Богом; Она никога није вређала него је свима добра желела; никада се никога, ни убогога човека, није узгнушала, нити се коме подсмехнула, него је све што би видела покривала љубављу

Мирот Господов на дар ти се подари,
о Тадее Христов апостоле,
кадешто во Име Божјо приман беше,

Монашкиот живот е суров, душата може да се стреми кон височини, но телото понекогаш нема сила да ја следи.
Службата заврши и ја напуштивме црквата. Додека чекавме да бидеме повикани во трпезаријата, друг монах, за да го задева својот

Ах, Господе Боже наш, народ не те послуша,
наместо Љубов власт над себе од човек побара,
да го води на каде не сака, да не се прашува каква е Божјата волја.

 Кондак 3
Силата на Севишниот ја осени тогаш Неискусобрачната,и ја покажа како нива прекрасната Утроба Нејзина,за оние кои сакаат спасение да пожнеат,пеејќи:Алилуја!
Икос 3
Прекрасно се прослави Твојата света икона,Царица на сите наречена,кога ликот на Мајката Божја

Скакулци, војни, суши, болести – ова се неволја. И не е дека Бог сака да го воспитува човекот на овој начин, не, овие несреќи се резултат на оддалечувањето на човекот од Бога. Сето ова се случува затоа што човекот се одвојува од Бога. И доаѓа Божјиот гнев – за човекот да се сети на Бога и да побара Негова

Славата на земното звање оставајќи ја,
Царството Небесно си го наследил,
со капки крв како со скапоцени камења

Втемелен на покајание, излив на умиление,
пример на утешение и на духовно совршенство
беше твојот рамноангелен живот, преподобен.
Оче Јоване, кој во молитви и пост и солзи пребиваше,
моли Го Христа Бога за нашите души.

Бидејќи тој нема сила да стои пред Тебе и пред лицето на оние кои Те љубат. Штом ќе го види знакот на Твојата благодат, тој паѓа во трепет од Тебе и бега далеку.
И сега, Владико, спаси ме, бидејќи кон Тебе прибегнав!

Како што, ако некој стави скапоцено миро не некое место, па потоа го тргне, ќе останат трагите на миомирисот, така и сега Твоето божествено и свето и сечисто и преполно со Божјо благоухание тело, изобилниот извор на благодат, иако положено во гроб, и потоа повторно вознесено во подобро

Презвитеру Христов Мироне,
оној кој телото твое го соголи,
не можеше на душата да & напакости,
туку слава поголема во Божји очи ти вознесе.

Треба да сфатиме дека Црквата е богочовечки организам, а Православието е за сите. Од Божествената страна Црквата – е Тело Христово, и нема во неа никакво зло и гревови. Од човечката страна таа се состои од луѓе, такви како вас и како мене, а ние не сме совршени, ние грешиме.

33 години потоа, беше присутна на ужасните страдања и распнување на нејзиниот Син.

Живееше по Вознесението на Господ уште 10 години и на возраст од 59 години, се пресели во животот, мајката на вистинскиот живот.

Богоносен оче наш Јоакиме, си се јавил како жител на пустината, ангел во тело и чудотворец. Откако преку пост, бдение и молитва прими небесни дарови, ти ги лекуваш болните и душите на оние што со вера ти пристапуваат. Слава на Оној што ти дал сила, слава на Оној што те овенчал, слава на Оној што преку тебе сите ги лекува.

Дојдете, да го земеме со рацете на душата приснодевственото тело, да појдеме со него внатре во гробот и да умреме заедно со него, т.е. да умреме за телесните страсти и да бидеме живи со бестрастен и непорочен живот.

После Вознесението Господово, за Мајката Божја се грижел апостол Јован Богослов,

а во негово отсаство Пресветата живеела во домот на неговите родители,

во близина на Елеонската гора.

И колку славно било Нејзиното успение! Со каква светлина сјаело Нејзиното пречисто лице. Колку прекрасно, неописливо, неспоресливо благоухание извирало од нејзиното пречисто, приснодевствено тело, како што пишува св. Дионисиј Ареопагит, кој бил на Нејзиното погребение!