Понекогаш размислувам дека во етерот има уште место за мои текстови.
Во дваесет и првиот век, се случува еволуција на комуникациите, имаме радио, авиони, телевизија, телефони, мобилни, интернет, сателит, хипотетички ние сега се стремиме да комуницираме со други планети, бидејќи земјината топка сме ја заробиле во комуникациски мрежи.
И секогаш кога нешто силно ми недостигаше или кога губев нешто омилено, јас размислував за кожената тетратка и за изреката на дедо ми. Јас и сега тоа го нарекувам „правило на среќа“ или „закон на оловниот војник“. Ми се чини дека овде е замешана и сказната на Андерсен „Истрајниот оловен војник“: малиот бил храбар – поминал низ оган и вода, и дури со око не трепнал…
Кога секој православен Христијанин молитвено размислува за Црквата, тој ја гледа Црквата пред се како Божји дар, а дури потоа размислува за Црквата како човечки одговор на тој дар. Црквата со право, би можела да се опише како есхатолошка стварност, бидејќи нејзината суштинска функција во овој свет, е да го пројавува и актуелизира есхатонот – крајната стварност на искупувањето и спасението.
Уште како философско учење во антиката, хедонизмот се базирал на уверувањето дека човекот нема слободна волја. Робувајќи и на неумоливата судбина, нему не му преостанувало ништо друго освен да се предаде на ситните уживања што ги носи денот. Испразнет од било каква амбиција, или потреба од активизам во животот, сета своја егзистенција тој ја ограничил на привидното живуркање испразнето од смисла.
„За време на нивниот земен живот, луѓето бараат се освен Христос Животодавецот, па затоа и се препуштаат на различни страсти: неверување, мала вера, себичност, завист, омраза, амбиција, задоволства во јадењето и пиењето и други страсти. Само кон крајот на својот живот, тие Го бараат Христа во Причест, непотребно плачат , и тоа е поради обичаите што другите ги прифаќаат “.
До колку нешто работиш, обиди се тоа дело да го извршуваш со мисла за Бога Творецот Кој се создал со бесконечна премудрост, со Својата добрина, Својата семоќ, Кој и тебе те створил по својот образ и подобие. Ако добиеш или поседуваш пари или некое богатство, помисли дека нашето неисцрпно богатство, од кое потекнуваат сите богатства на душата и телото, нашиот Извор од кој непрекинато истекуваат сите богатства е Бог, а тогаш заблагодари Му од се срце и не го заклучувај своето богатство кај себе, за да не си
За време на германската окупација, речиси сите резерви жито во манастирот Филотеј се потрошиле, така што отците одлучиле да престанат со давањето милостиња. Во тоа време во манастирот живеел еден побожен монах, старецот Сава, кој бил многу изненаден кога слушнал за таа одлука, поради што го молел Советот на манастирот да ја преиначи одлуката бидејќи, во спротивно, постапката ќе го разжалости Христос
Митрополит Струмички Наум: Разлика помеѓу Божјо и демонско чудо (21.08.2021 )
Прашањето што се поставува сега е: дали имаше основа за чудо и во случајов на Апостол Петар? Дали тој дава нешто што не е достаточно и за самиот него, т.е. дали се жртвува себеси за своите ближни или бара нешто што не е својствено за паднатата човечка природа? Дали тоа што го бара само за себе, пред публика, е заради Христос и заради Неговата љубов, како и од
Повеќе...
Денес, на 02.08.2021 година, кога Црквата го празнува споменот на светиот пророкот Илија – Илинден, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан отслужи Божествена Литургија во храмот „Свети Илија“ во населбата Аеродром. На Литургијата во ѓаконски чин беше ракоположен дипломираниот богослов Илија Пројчевски.
Сите сме жртви на суетата, помалку или повеќе. Забораваме дека гревот што го „препознаваме“ кај нашиот ближен, според Светите Отци, постои и во нас или е најчесто само наша проекција. Затоа Христос и вели: „Со каков суд судите, со таков ќе бидете судени“ (Матеј 7, 2). Живееме како одвај да чекаме некој од оние што ѝ сметаат на нашата суета нешто да згреши.
