Тропар на светиот Христов великомаченик Димитриј 26 октомври / 8 ноември 2023
Голем застапник во неволјите
во тебе најде вселената,
страдалниче, кој ги победи незнабошците.
И како што си ја победил
Голем застапник во неволјите
во тебе најде вселената,
страдалниче, кој ги победи незнабошците.
И како што си ја победил
На Литургијата, по покана на Архиепископот, чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, а во сослужение со свештенослужители од Соборниот храм, како и со протопрезвитер-ставрофор Петар Лукиќ и протоѓакон Радомир Перчевиќ од Српската Православна Црква.
Господи Боже наш, Ти Кој се вочовечи,
телото наше го зеде но Бог по суштина остана,
мачениците Твои Маркијан и Мартириј, вистинската вера ја испишуваа,
но не само на хартија туку и со своите животи ја посведочија.
Господи Боже наш, Ти Кој се вочовечи,
телото наше го зеде но Бог по суштина остана,
мачениците Твои Маркијан и Мартириј, вистинската вера ја испишуваа,
но не само на хартија туку и со своите животи ја посведочија.
Примајќи го нивното исповедување, со двоен венец ги украси
Да научиме вистински да живееме во Црквата. Со звукот на камбаните, со темјанот и свеќите, со коленопреклонувањата и бденијата, со постите и празниците, со радосната тага и покајанието, со духовните песни и тивките молитви. Во Црквата коегзистираме блудници и девственици,
Свети Јаков беше син на праведниот Јосиф, свршеникот на Пречиста Дева. Од својата младост го беше засакал строгиот живот и никогаш не јадел маст ни зејтин, ниту употребувал разни јадења. Живеел само на леб и вода. Исто така никогаш не пиел ни вино, ниту некаков друг пијалок.
Блажен си ти Арето, верен слуга на Бога Живиот, кому Спасителот Му подари разум за умудрување на мнозина,
со дела достојни за пофалба од Бога, измоли заштита за оние кои вкусија искушенија
и заедно со тебе душата за Христа ја положија.
“Гледаме дека богатиот нема име, а сиромавиот има – Лазар, односно гледаме дека првиот нема личносен однос со Бог, а вториот има. Гледаме дека преку себичните уживања од овој свет се стигнува до пеколот, а дека преку трпењето на страдањата со благодарност се стигнува до Рајот.
-Андреј, каде си? Тој му одговори: -Во мрак и сенка смртна (Пс. 87, 7). Тогаш момчето го допре со расцветаната гранка Андреовото лице и рече: - Прими го оживувањето на своето тело. Свети Андреј го помириса тоа цвеќе. Неговиот мирис веднаш му се разлеа во срцето и целото тело за миг му се стопли и оживеа. Потоа слушна глас, кој говореше:
И слушна глас: „Ефимија, оди во храмот на Преображението на мојот Син;
таму е иконата „Радост на сите тажни“.
Свештеникот нека се помоли пред таа икона и ќе оздравиш.“
Ефимија направи така и веднаш стана наполно здрава.
Како праведен Господов ученик,
си го примил Евангелието,
како маченик имаш смелост непобедлива,
како јерарх се молиш, ти кој си брат Божји.
Кога Господ Исус Христос умираше на Крстот, Он и во смртните маки се трудеше да им биде од корист на луѓето. Не мислејќи за себе, туку за луѓето, Он издивнувајќи изрече една од најголемите поуки што воопшто му ги дал на човечкиот род. Тоа е науката за простувањето. Оче, прости им, зашто не знаат што прават!
Помнете, дека Бог го укрепува Своето творение, а не ја преисполнува твојата душа со печал. Кога било кој ти дава критика, те навредува, те убива душевно - тој глас не е од Бог. Бог нé укрепува, затоa и и сите итале да отидат кај старците, тие велики старци, кои веќе се станати свети. Овие двајца луѓе се издвојуваат повеќе од сите други - старецот Паисиј и старецот Порфириј.
Божји угодниче, Аверкие свети милостив,
незнаењето човечко го исплака,
заблудата кон идолите ја разруши со силата Христова,
адот пред тебе глава наведна,
"Единствено нашите волни и неволни страдања, кои со смирение и благодарност ги трпиме заради заедницата со Богочовекот Исус Христос, се Крст Христов; сите други страдања остануваат без своја смисла.
Одрекувањето од себе го покажува првиот степен од духовниот развој – чистење на срцето од страстите.
„Во последните времиња луѓето ќе ги спасуваат
љубовта, смирението и добротата.
Добротата ја отвора вратата на Рајот,
смирението воведува во Рајот,
а љубовта го покажува Бога.“
со дела на Божјите добродетели си засветлил,
си ги пасел монашките заедници,
исчистил архиерејските тронови,
не поколебувајќи се од нападите на еретиците,
О величенствено смирение,
o послушание свето пред Бога принесено,
на твоите трудови се восхитуваме свети Артемие великомачениче
а преку тебе името Христово го величаме
Достоен стана о Ти преподобен оче Прохоре,
Христов ученик да се наречеш,
затоа што светот и неговата прелага ги остави,
и душата своја за Бога ја оневести.
Великиот меѓу архиепископите на славната Охридска Архиепископија – светиот Константин Кавасила е вистинска пофалба и украс, не само на градот крај белото езеро, туку и на Православната Црква ширум вселената. Неговиот животен пат е специфичен по многу нешта.