Скопје, 30-ти јули 2014 год.- храм на св. Петка на празникот на +Светата маченичка Марина; Преподобен Леонид Устнедумски;
Тропар, глас4.
Овцата Твоја, Исусе, Марина со силен глас вика: Тебе, Младоженецу мој Те љубам, и Тебе барајќи Те се подвизувам и со Тебе се распнувам, и во Твоето крштение се погребувам, и заради Тебе страдам, та со Тебе и да царувам; и умирам за Тебе, за да живеам со Тебе. Но, како жртва непорочна, прими ме, која со љубов се жртвував за Тебе. По нејзините молитви, како Милостив, спаси ги душите наши.
Светата маченичка Марина
Родум
од Антиохија Писидиска, од родители незнабожци. Дури во својата
дванаесетта година слушна за Господ Исус Христос, дека се воплоти од
Пречистата Дева, дека изврши многу чуда, прими крсна смрт и славно
воскресна. Нејзиното младо срце се распали со љубов кон Господ и таа се
заветуваше дека никогаш нема да се мажи и со сета душа сакаше да
пострада за Христа, да се крсти со крв на мачеништво. Татко ѝ ја замрази
заради нејзината вера и не ја сметаше за ќерка.
Кога царскиот намесник Олимвриј дозна дека е христијанка, побара од неа најпрво да му биде жена. А кога го одби, и нареди да им се поклони на идолите, на што Света Марина одговори: „Нема да им се поклонам ниту ќе им принесам жртва на безживотните и мртви идоли, кои ниту самите знаат за себе ниту пак знаат дали ние ги чествуваме или ги бесчестиме: не им ја давам онаа чест што Му припаѓа само на мојот Создателот“. Тогаш Олимвриј ја подложи на маки, па целата изнаранета ја фрли во затвор.
Во затворот Марина Го молеше Бога и по молитвата и се јави најпрво ѓаволот како страшна змија што и се намотка околу главата. Но штом светителката се прекрсти, змијата се распукна и исчезна. Тогаш ја заблесна небесна светлина и ѕидовите на затворот заедно со покривот исчезнаа и се јави крст, висок и блескав, а на неговиот врв бела гулабица, од која се слушна глас: „Радувај се, Марино, словесна гулабице Христова, ќерко на севишниот Сион, зашто дојде денот на твојата радост.“ Тогаш, со силата Божја, беше исцелена од сите рани и болки. Другиот ден безумниот судија ја мачеше во оган и во вода, но Марина сѐ претрпе како во туѓо тело. Најпосле ја осуди на смрт со меч. Пред смртта и се јави Господ Исус со ангели. Беше заклана во времето на царот Диоклецијан, но со душата и силата остана да живее на небото и на земјата.
Една рака од Света Марина се наоѓа во манастирот Ватопед на Света Гора. Во Албанија пак, на планината Ланга над Охридското Езеро, се наоѓа манастир на Света Марина со дел од нејзините чудотворни мошти. Во овој манастир се случуваа и се случуваат многубројни чуда и за нив сведочат не само христијаните туку и муслиманите. Кон оваа светителка Турците имаат толкава почит, што никогаш не посакале да посегнат по светоста и имотот на манастирот. Едно време тутор на овој манастир беше Турчин.
На 29 ти јули 2014 година, во седмата недела по Педесетница , кога Светата Црква молитвено го слави споменот на +Светата маченичка Марина; Преподобен Леонид Устнедумски; , во храмот посветен на св. Петка во скопската населба Црниче, отец Зоран Данев отслужи Божествена Литургија. Многубројниот верен народ се причести со Светите Христови Тајни.
Свети Нил Синајски
Блажен е умот кој молејќи се нерасеано за време на молитвата поприма сè поголем копнеж за Бог.
Preminportal (k.t.)
