Преподобен Макариј Велики

Мисирец, еден од помладите современици на Антониј Велики. Татко му беше свештеник. Од послушност кон родителите се ожени, но жена му набрзо умре, а тој се оддалечи во пустина, каде што помина полни шеесет години во труд и во борба, внатрешна и надворешна, за Царството Небесно. Кога го прашаа зошто е толку сув и кога јаде и кога не јаде, одговори: „Од стравот Божји“. Толку успеа да си го очисти умот од злите помисли и срцето од зли желби, што Бог го дарува со изобилен дар на чудотворство, така што и мртви воскреснуваше од гробовите. Неговото смирение ги восхитуваше и луѓето и демоните. Еднаш демонот му рече: „Само во едно нешто не можам да те надвладеам; тоа не е постот, зашто јас никогаш не јадам; не е бдеењето, зашто не спијам никогаш“. „А што е?“, праша Макариј. „Твоето смирение“, му одговори демонот. На својот ученик Пафнутиј Макариј често му говореше: „Не осудувај никого и ќе се спасиш“. Живееше деведесет и седум години. Девет дена пред смртта му се јавија од оној свет Св. Антониј и Св. Пахомиј и му навестија дека за девет дена ќе умре, што и се случи. Уште пред самата смрт му се јави херувим, којшто во видение му го откри блажениот небесен свет, ги пофали неговиот подвиг и добродетели и му рече дека е испратен за да ја земе неговата душа во Небесното Царство. Се упокои во 390 година.

 (Од Верскиот календар на МПЦ )

 Денес, на денот на свети Макариј Велики и свети Марко Ефески, во храмот посветен на св.Петка се  отслужи Божествена Литургија. Верниот народ се причести со Светите Тајни Христови.

„...Бидејќи човекот ја прекрши заповедта, демонот целата душа ја покри со мрачен превез. Но, погледни, доаѓа благодатта и го симнува целиот превез, така што исчистената душа уживајќи во сопствената природа – творба непорочна и чиста, постојано ја созерцува славата на вистинската Светлина и на вистинското Сонце на правдата Кое свети во срцето.“ (Свети Макариј Велики)

Посети:{moshits}