ТРОПАРИ НА СВЕТИТЕЛИТЕ И ПРАЗНИЦИТЕ     

Тропар на светиот
Христов исповедник Марко,
ѓакон Кирил и други маченици
11 април/ 29 март

Крвта ваша повика кон небото
о, свети маченици Христови,
Марко епископ белата коса по патишта и блато ја остави,
тело избодено и на потсмев предадено, но јунаштвото
негово мнозина улови и демони во крајна темнина изгони,
Кирил ѓакон, од јарост утроба со заби му раскинаа
и со други маченици телата собрани на свињите подадоа,
молете се и за нас вие првини на нашите поуки,
по вашите молитви да се отрезниме
и Бога да го спознаеме.

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

Тропар на светите маченици Христови Јона,

Варахисиј и другите со нив
11 април/ 29 март

Небесата ја објавија славата ваша,

ангелите благословот Божји

од вашите молитви за нас принесени,

о свети страдалници Христови Јоно и Варахисие.

Радувајте се и ликувајте вие и тие со вас

во небесните дворови, а на нас не заборавајте

пред Бога Седржителот Кого во маките Го прославивте.

 

*Другите маченици со нив: Занит, Лазар, Марут,

Нарсис, Илија, Мар, Авив, Симеит и Сава.

 Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

 Тропар на преподобниот отец
Јован Пустиник
11 април/ 29 март

О Јоване велики, дару Божји Кој Он од нас не го сокри, бунарот премин стана кон вечноста отворен,
а врлините твои со сокот на благодатта напоени,
дрво палмино изнедрија,
и под сонцето плод покажаа,
од кое денес ние се насладуваме
и Бога го прославуваме
Кој угодник таков има за нас
да се моли во вечни векови.

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

Тропар на преподобниот исповедник
Евстатиј Витиниски
11 април/ 29 март

Неискажлива е благодарноста твоја кон Господа,
Евстатие свети: за злоставувањето, маките, гладта,
жедта и немаштијата кои како награда ги прими,
за исповедување на иконите свети,
Божји пастиру награда не те одмина, вечност ти е подарена,
но и пофалба од усти кои на молитви твои се надеваат,
Бога да Го умилостиват и благодарност да искажат.

 
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

Тропар на светите
маченици Христови
Јона, Варахисиј и другите со нив
11 април/ 29 март
Небесата ја објавија славата ваша,
ангелите благословот Божји
од вашите молитви за нас принесени,
о свети страдалници Христови Јоно и Варахисие.
Радувајте се и ликувајте вие и тие со вас
во небесните дворови, а на нас не заборавајте
пред Бога Седржителот Кого во маките го прославивте.

*Другите маченици со нив: Занит, Лазар, Марут,
Нарсис, Илија, Мар, Авив, Симеит и Сава.

Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче

ТРОПАР

Тропар (грч. τροπάριον, цсл. тропа́рь) е кратка црковна молитвена песна, настаната во доцниот стадиум на химнографијата. Тропарот ја содржи суштината на празникот за кој е напишан и во кој се прославува светителот; во Канонот, тропарот следи после ирмосот. Често се однесува и на аполитикион (грч. απολυτίκιον), или отпустителна химна преку која се опишува главната тема на богослужењето на денот, а со која се завршува Вечерната богослужба.

Богородичен (теотокион) е посебен вид на тропар, кој е посветен на Пресвета Богородица. Помали варијации во Богородичниот водат кон Крстобогородичен (ставротеотокион), посебен вид на тропар посветен на страдањето на Пресвета при распнувањето на Христос на Крстот, и како таков најчесто се користи во среда и петок, денови кога Црквата се сеќава на чесниот Крст Господов.

Понекогаш тропарот се користи како рефрен помеѓу читање на стихирите.од Псалмите, иако примарната функција во тој случај ја имаат стихирите.

Тропарник се нарекува една засебна целина во книга со тропари и кондаци, за секој ден на Црковната литургиска година.

ПреминПортал

2025 лето Господово

Од Верскиот календар:

Свети Марко Исповедник, епископ Аретусиски
(во Сирија)    

За неговото страдање известуваат Св. Григориј Богослов и блажениот Теодорит. Според тие извештаи Марко разурнал некој незнабожечки храм во времето на царот Константин и многумина ги превел во христијанската вера. Но кога на царскиот престол седна Јулијан Отстапник, со отпаѓањето на овој цар од верата во Христа и некои аретујски граѓани се одрекоа од Христа и се вратија во незнабоштвото. Сега тие се кренаа на Марко затоа што им го разорил нивниот храм, па побараа или да им изгради храм или да им плати некоја поголема сума пари. Бидејќи старецот Марко се откажа да им направи како што бараа, го биеја, го навредуваа и го влечеа по улиците. Потоа со тенок и јак конец му ги одрежаа ушите, а потоа го разголеа и го намачкаа со мед, па го оставија врзан за едно дрво на летната жега за да го касаат осите, комарците и стршените. Но Христовиот маченик претрпе сѐ без збор. Беше сосем стар, а лицето му светеше како на Господов ангел. Незнабожците ја спуштаа цената за својот храм сѐ пониско и на крајот му побараа на маченикот една сосем незначителна сума којашто тој лесно можеше да им ја плати, но Св. Марко одби да даде и најситна паричка за таа цел. Неговата трпеливост направи огромен впечаток врз граѓаните и за ова почнаа да му се восхитуваат и да сочувствуваат со него и заради ова ја спуштија цената на својот храм речиси на нула, само за да остане жив. Најпосле го пуштија на слобода и еден по еден повторно сите примија од него поука и се вратија во Христовата вера. За слично дело во тоа време пострада и ѓаконот Кирил од градот Илиопол под гората Ливан. Тој беше разбил некои идоли за време на слободата на христијанството, а под Јулијан за ова беше луто мачен. Незнабожците беа толку озлобени на него, што кога го убија со заби му ја распараа утробата. Истиот ден пострадаа со него и многумина други. Злобните незнабожци ги исекоа нивните тела на парчиња, ги помешаа со јачмен и им ги дадоа на свињите. Но набрзо ги постигна казна: забите им испопаѓаа, а на усните им изби неподнослива смрдеа.

Преподобен Јован Пустиник  

Син на една христијанка Јулијана во Ерменија. Уште како момче ја остави мајка му и побегна во пустина. Сиот пламтеше од љубов кон Господ Христос. Во пустината најпрво се предаде на раководство на духовникот Фармутиј, којшто толку се беше удостоил кај Бога што ангел Божји секојдневно му носеше леб. По извесно време младиот Јован се оддалечи и се повлече во осаменост. Се спушти во еден сув бунар и внатре помина цели десет години во пост, молитва и бдеење. Св. Фармутиј му носеше од ангелскиот леб и му даваше да јаде. Бидејќи ангелот Божји не сакаше лично да му дава леб на младиот Јован, за да не се погордее, затоа леб му се даваше преку Старецот Фармутиј. По десет години тежок подвиг во бунарот, Свети Јован се престави кај Господ, а неговите мошти се покажаа чудотворни. Поживеа и се прослави во 4 век.