Крштението е света тајна во која човекот, откако претходно ќе ја исповеда правата (православната) вера, преку трикратно целосно потопување во водата во името на Отецот и Синот и Светиот Дух, се очистува од сите гревови, станува мртов за гревот и грешниот живот, повторно се раѓа во духовен, свет живот и добива обновување на образот Божји во себе, кој бил унакажан од гревот. Исто така, преку крштението се влегува во Црквата и се станува христијанин. Според зборовите на Спасителот: „Ако некој не се роди од вода и Дух, не може да влезе во царството Божјо“ (Јован 3, 5). Во светата вода на крштението човекот се очистува од сè што е грешно и се преродува од Светиот Дух. Ако е дете, се очистува од прародителскиот грев; ако е пак возрасен, се очистува и од личните гревови. Со самото примање на крштението се станува член на Телото Христово – Црквата.

Тајната на Крштението ја востановил Самиот Спасител кога по Своето воскресение им дал заповед на апостолите: „Одете и научете ги сите народи, крштавајќи ги во името на Отецот, и Синот, и Светиот Дух“ (Мат. 28, 19). Он и со својот пример го осветил крштението, примајќи крштение од Јован.

Тајната на крштението може да се изврши над секој кој има вера, а се кае за своите гревови. Тоа се гледа од зборовите на Самиот Спасител и на светиот апостол Петар. Спасителот вели: „Кој ќе поверува и се крсти, ќе биде спасен“ (Марко 16, 16), а апостолот Петар вели: „Покајте се и секој од вас да се крсти во името на Исуса Христа за простување на гревовите; и ќе примите дар од Светиот Дух“ (Дела 2, 38). Затоа возрасниот при крштевањето ја исповеда својата вера со читање на Символот на верата. А кога се крштеваат деца, кои не се во состојба да ја исповедаат својата вера, тогаш наместо нив тоа го врши кумот, читајќи го Символот на верата. Затоа и кумот зема обврска, да го научи кумашинчето, кога ќе порасне, на вистините на православната вера и на побожен живот.

Во чинот на крштение најважно дејство е трикратното потопување во вода на оној кој се крштева, при што свештеникот ги изговара зборовите: „Се крштева слугата Божји (се кажува името кое го дава кумот) во името на Отецот – амин, и Синот – амин, и Светиот Дух – амин“. Ова потопување означува погребување на стариот и воскреснување на новиот човек, зашто ја претставува смртта и воскресението на Спасителот (Рим. 6, 3-11).

Крштението не се повторува, зашто тоа е духовно раѓање; и како што човекот еднаш се раѓа, така и еднаш се крштева. Затоа и се вели во Символот на верата: исповедам едно крштение.

Право за вршење на оваа света тајна имаат епископите и свештениците, како наследници на светите апостоли. Во краен случај крштението може да го извршат и ѓаконите, па дури и обични верници, кои се крстени во православната црква. Во таков случај, крштеникот три пати се потопува во вода, при што се изговараат зборовите: „Се крштева слугата Божји (се кажува името) во името на Отецот – амин, и Синот – амин, и Светиот Дух – амин“. Ако крстениот на овој начин остане жив, свештеникот го дополнува крштението, вршејќи го цел обред на крштението, освен трикратното потопување. (Крштението се врши со потопување во вода; само во краен случај, ако нема вода, и во некоја друга итна ситуација, крштението може да се изврши со истурање вода одозгора или попрскување.)

Миропомазание       

Миропомазанието е света тајна во која преку помачкување со свето миро на одредени делови од телото, во името на Светиот Дух, му се даваат да крстениот посебни дарови на Светиот Дух, кои го крепат, просветлуваат и усовршуваат во духовниот живот. Всушност со светото миропомазание верникот го добива Светиот Дух и Неговата благодат.

Овие дарови на Светиот Дух ја исполнуваат сета душа, ја просветлуваат и ја оспособуваат за правилно разбирање на главните вистини на верата и за животот во нив. За ова светиот апостол Јован им вели на христијаните: „А вие имате помазание од Светиот, и знаете сè. Не ви пишав дека не ја знаете вистината, туку дека ја знаете како и дека ниедна лага не доаѓа од вистината“ (1. Јн. 2, 20-21).

Во светата тајна миропомазание христијанинот се исполнува со силата на Светиот Дух и се запечатува во новиот духовен живот. Затоа светиот апостол Павле вели: „Бог е Оној, Кој нè утврди со вас во Христа и нè помаза; Он и нè запечати и ни даде залог на Духот во срцата наши“ (2. Кор. 1, 21-22). Оттука и ние сме „запечатени преку ветениот Свети Дух“ (Ефес. 1, 13). На тоа укажуваат зборовите кои се изговараат при вршењето на тајната миропомазание: „Печат на дарот на Светиот Дух“.

Во оваа света тајна се помазуваат: челото – за осветување и просветување на умот; градите – за осветување и просветување на срцето; очите, ушите, устата – за осветување и просветување на надворешните сетила; рацете и нозете – за осветување и просветување на севкупната дејност и однесување на христијанинот.

Помазувањето се врши со свето миро. Тоа е густа течност, составена од чист елеј, вино и многу други миризливи состојки, и осветена од епископите. Правото за осветување миро им припаѓа само на епископите, а правото за вршење на светата тајна миропомазание им припаѓа на епископите и на свештениците.

 Помазувањето се врши веднаш по крштението, или во случај, кога некој, кој бил крстен во Православната црква, ќе отпадне од верата, и ако сака пак да се врати во светата православна црква, бива приман назад во црквата преку миропомазание, за да се утврди во верата преку печатот на дарот на Светиот Дух.  

http://preminportal.com.mk/polezno-i-potrebno/2135-sveta-tajna-krshtenie-miropomazanie-prichest

ТАЈНАТА НА СВЕТОТО КРШТЕНИЕ. 

Што е крштение?      
О.  Крштение е миење на првородниот грев, а кај возрасните и личните гревови.
     
П.  Што ни донесува крштението?      
О.  Ни ги отвора дверите на царството небеско.   
   
П.  Каква е материјата со која се изведува оваа тајна?      
О.  Обична, чиста вода со ништо непомешана.    
 
П.  Која е формата на оваа тајна?      
О.  Следниве зборови: „ Се крштева работ Божји  (или рабинката Божја) (се кажува името), во Името на Отецот, Амин и Синот, Амин и Светиот Дух, Амин. Амин, го вели кумот.
      
П.  На што треба да се внимава во оваа тајна?      
О.  Кумот и свештеникот да се од православната католическа вера.
      
П.  Може ли обичен човек да крсти дете?      
О.  Може, но само во преголема крајна и смртна нужда, употребувајќи вода и велејќи ги зборовите: Се крштева работ Божји... итн
.      
П.  Дали во таков случај свештеникот е должен повторно да го крсти детето и да ги врши кршталните молитви и обреди?      
О.  Повторно да се крштава не е потребно, но неопходно е да го помаза со миро со одреденото чинопоследование.
     
П.  Може ли оваа тајна да се повторува?      
О.  Не.
      
П.  Зошто ние се раѓаме во грев?      
О.  Затоа што кога Адам згреши, тогаш и ние згрешивме со него, зашто како родени од него, постанавме грешници.
     
П.  Како ја стекнуваме благодатта Божја во крштението?      
О.  Со очистувањето на прародителскиот престап и со очистувањето на подоцнежните гревови напра- вени до крштението човекот постанува син Божји и наследник на благодатта на Светиот Дух.
     
П.  Можно ли е во една вода да се крстат повеќе деца?      
О.  Можно е, како што е тоа укажано во житијата на светите, особено во житието на свети маченик Севастијан (види Мин. 18 декември) .
     
П.  Што е потребно да внимаваме по тајната на крштението?      
О.  Бидејќи по крштението постанавме синови Божји, ние се одрекуваме од сите ѓаволски дела и ветивме дека ќе му служиме на Христа; според тоа сме должни до последната воздишка да го вардиме тоа што го ветивме на крштението.
     
П.  Колку вида крштенија има?      
О.  Три:
 
1) со вода,
2) со желба и
3) со крв.
 
Со вода се крштаваме според одредбата Христова, со желба и со крв се крштаваме преку мачеништвото при што го стекнуваме царството небеско поради нашето исповедување на Христа вистинскиот Бог и поради на шето  страдание.  Исповедувањето  и страданието придружени со желбата за крштение го заменува водното крштение во часот на смртта на маченикот.
Постави прашање