„Не клањамо се ми иконама као боговима, нити обожавамо даске или друге материјале од којих су оне израђене, нити боје, нити било шта створено, него – као што каже свети Јован Дамаскин – ми своје поштовање и љубав преносимо на прволик – на Господа Исуса Христа и на свете Његове и на анђеле Његове. У том контексту ваља нам разумети иконопоштовање као живу слику наше вере не само у Бога апстрактног, метафизичког, него Бога Који се из љубави оваплотио, постао Човек, извршио подвиг спасења и заувек остаје у Личности Христовој Богочовек. Та основна истина наше вере – вера у Оваплоћеног Бога Логоса – исказује се преко поштовања светих икона. Није то, дакле, само обичај, традиција, нека навика побожна, него је израз наше вере, њене суштине и њеног садржаја.“