Почеток на Божиќните пости
Возљубено во Господа браќа и сестри,
Денес започнуваме да го минуваме благословениот пат на Божиќните пости - духовната подготовка за великиот и светол празник Рождество Христово, денот кога Небото се отвара и Бог слегува меѓу луѓето. Овој пост е наш духовен Витлеем, односно патување по тивок и смирен пат, по кој секој од нас чекори за да го пречека воплотениот Христос со очистено и обновено срце.
Божиќниот пост е наречен и Филипов пост, затоа што веднаш следи по празникот на светиот апостол Филип - оној единствен и чист апостол кој, видувајќи ја светлината на Христос, го викнал својот брат: "Дојди и види!" (Јован 1 ,46). Тоа "Дојди и види" браќа и сестри, е повик упатен кон сите нас. Постот не повикува да дојдеме и да видиме, да вкусиме и да се увериме во Божјата љубов и милост.
Како што мудреците ја следеа ѕвездата за да Го најдат новородениот Цар, така и ние во овој период сме повикани да ја следиме ѕвездата на верата, смирението и подвигот, за да стигнеме до Витлеемската пештера - до местото каде што Христос се раѓа во нашите срца.
Постот, возљубени, не е само промена на исхраната. Постот е школа на духовниот живот, време во кое учиме да го слушаме тивкиот Божји глас во нашата совест. Свети Јован Златоуст вели: "Постот е лек; но лек што не само телото го оздравува, туку пред се душата".
Да се воздржиме од храна, но да не се воздржиме од љубов - тоа не е пост. Да не јадеме масло, а да јадеме ближни со осуди - тоа не е пост. Постот е тие два дена кога ќе успееме да премолчиме наместо да се расправаме. Постот е мигот кога ќе простиме, кога ќе помогнеме, кога ќе се помолиме за оној што не ранил . Постот е време за смирение, а не за суета и гордост.
Светата Црква во овој период особено не повикува на милосрдие. Светиот Исаак Сирин пишува: "Милосрдието е облик на Божјата љубов меѓу луѓето".
А што е Божиќ, ако не е пројава на Божјата љубов? Бог се роди заради нас, да не спаси, да не излечи, да не подигне. Затоа, кога помагаме на сиромавиот, на болниот, на напатениот, на осамениот - ние го шириме духот на Божиќ уште пред да пристигне.
Возљубени, Христос не се раѓа во раскошни палати. Тој се роди во пештера, во тишина и смирение. Затоа и нашето срце треба да стане пештера - чиста, тивка и подготвена да го прими. Да ги исчистиме нашите души од гневот, гордоста, суетата, зависта. Да ги омекнеме нашите срца со молитва, со исповед, со прошка. Да ги исправиме нашите мисли и да ги насочиме кон доброто. Само тогаш ќе можеме да го слушнеме ангелскиот глас: "Слава на Бога во висините, и на земјата мир, меѓу луѓето добра воља" (Лука 2, 14).
Возљубени, овој пост е можност да се промениме. Да се вратиме на патот по кој одамна посакуваме да одиме. Да го оживееме она добро во нас што го чувствуваме, на најубавите моменти од животот.
Да си поставиме духовна цел: да имаме повеќе љубов кон семејството, да се бориме против некој порок или навика, да се вратиме кон молитвата и да се помириме со оној со кој сме во несогласие.
Браќа и сестри, нека овој Божиќен пост би де време на радосен подвиг, на искрено покајание, на духовно будење. Да пристапиме кон него со благодарност, со смирение и со љубов. И кога ќе го дочекаме денот на Рождеството Христово, да го почувствуваме не како обичен празник, туку како средба со самиот Христос, со Оној што доаѓа да го обнови светот и секое човечко срце.
Нека Христовата светлина не води , нека Божјата милост не укрепува, и нека овој пост за сите нас биде време на мир, здравје и спасение. Амин!
Подготвил:
презвитер Дарко Несторовски
28.11.2025