
С. Серафим Роуз, во една прилика рекол: „Зошто луѓето се учат преку болката и страдањето, а не преку удобноста и среќата? Многу едноставно, затоа што преку удобноста и среќата, човекот се навикнува да се задоволува со нештата од овој свет, додека болката и страдањето го тераат човекот да трага по најдлабоката среќа, која го надминува овој свет“.






И верноста кон Христа не е сосема иста со верноста кон амбициите на туѓиот началник. Верноста кон Христа е верност кон Христа и кон никој друг. Со еден исклучок: Сам Христос во оваа формула решил да се замени Себеси со зборот „ближен“. А ближните не се кријат зад телохранители.
Лошите зборови ги расипуваат добрите обичаи. Се спомнаа мирисни цветчиња, крвави бебиња, сластољупци и среброљупци, фетуси, инквизиции, распуштени жени, џипови, стереотипи и општи места од кои, наместо решение, може само да добиеме мигрена, а правото на избор или правото на живот да се претворат во логичката дилема за кокошката и јајцето. Многу е наивно да очекуваме спорот да се реши преку ноќ. Конечно, затоа тој постои со векови. Но, некаде секако треба да се почне и тоа со конструктивен пристап.
Кога стапив во манастир, отец Клеопа беше сменет од послушанието овчар, и беше поставен за игумен на манастирот. Додека ги пасеше овците, отец Клеопа не губеше време, многу читаше светоотечка литература. Постоеше еден свет човек Јован – Јаков од Њамц, кој аскетски се подвизуваше во Хозевата пустина во близина на Ерусалим, каде што и почина, и кој бараше добри книги за отец Клеопа.
Божествената Благодат бега од горделивиот и преминува кај смирениот. Оној што има високо мислење за самиот себеси, всушност е надвор од себе (безумен), бидејќи наместо да Му благодари на Бог за сите добра што му ги даде, тој Го онеправдува бидејќи за свои ги смета даровите Божји.
Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, заедно со парохискиот свештеник, протоереј Маријанчо Мадевски, ги посетија семејствата Симоски од с. Теарце и Костадиновски од с. Отушиште и во име на Тетовско-гостиварската епархија, за овие семејства, на кои им беше неопходна помош, донираа храна,прехрамбрени производи, бела техника и огревно дрво.
Неблагодарноста и лакомоста се големи зла. Оној кој владее со материјалните работи, со него владее напнатост, потиштеност и тегоба, затоа што час трепери да не му ги земат работите, а час да не му ја земат душата. Еден ден, дојде некој богат човек од Атина, и ми рече: „Оче, изгубив контакт со моите деца; ги изгубив децата“. „Колку деца имаш?“ го прашав.
По повод Празникот на Лесновската Светиња – Свети Гаврил Лесновски, во предвечерието на празникот, на 27. 01. 2019 година, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Брегалнички г. Иларион во сослужение на Архимандритот на Лесновската Обител отец Дамаскин со браќата при Лесновскиот манастир, отслужи Празнична Вечерна Богослужба.


Ја кажував молитвата „Господи Исусе Христе, помилуј ме“, и се отвораа нови хоризонти. Од моите очи течеа реки од солзи на радост и веселие заради Христовата љубов и Неговата крстна жртва. Копнеж и радост! Тука се крие величието, рајот. Овие пет збора ги кажуваш со копнеж и радост, од срце, за- тоа што Го љубиш Христос. И така полека се губат зборовите.
Нивниот спомен молитвено се прослави во ставропигијалниот манастир во Калишта- Рождество на Пресвета Богородица. Отец Стефан Санџакоски отслужи света Златоустова Литургија, на која верните вкусија Тело и Крв Христови. А на крај како круна на се беше неговото слово во кое не поучи со зборовите на великиото руско светило Серафим Саровски- не осудувај; осудувај се самиот себе, така Бог нема да те осуди во осмиот ден.
Многу е лесно да ја префрламе топката, ние имаме таква навика да ја префрламе топката на другиот и да прашуваме: „Отче, што да правам? Да го земам тој човек или да не го земам?“ Да, но ако ти кажам да го земеш, а здравјето ти се наруши, се појават душевни проблеми, болести, едно-друго, тогаш ќе велиш: „Ти ме посоветува да го земам!“ Што и да стане, за мене ќе се фатиш. Не, одговорноста треба да е твоја. Тоа е многу важно.
Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, се подготви и се испечати книгата „Улогата на архиепископот Охридски и Македонски г.г. Доситеј во возобновувањето на Охридската архиепископија во лицето на Македонската православна црква“. Ова ново издание од издавачката дејност при Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ е авторско дело на професорот при Македонската православна богословија „Св. Климент Охридски“, д-р. Александар Атанасов.
Еднаш еден човек ме праша: „Не е ли за нив разводот подобро решение, во споредба со тоа да живеат една драма, мачеништво кое никако не запира?“ Во принцип готовите решенија се многу лесни. Зашто ако јас сега дозволам „развод“, тогаш некој ќе прокоментира: „Отецот рече дека разводот е добар, кој сака нека се разведе!“ Јас не го спомнав тоа, туку реков дека во одредени случаи, кај некои луѓе се претпочита да се случи нешто кое ќе го промени тој „систем“, отколку сите заедно да пропаднат.
























